Ik weet vandaag even niet zo goed wat ik moet typen. Alles wordt zo ontzettend gerelativeerd door een gebeurtenis als Brussel, de stad waar ik mijn telefoon verloor en meermaals ben geweest. Het is bizar wat zich daar vandaag afspeelde en als niews junkie hield ik het op mijn werk nauwlettend in de gaten. Ondertussen was ik nog best druk met een overdracht, ik heb immers nog maar twee werkdagen..
Toen ik op mijn 15e de GayPride op televisie zag langskomen en mijn vader hoorde zeggen: “Moet dat nou weer zo uitgedost en bloot, waar is dat nou voor nodig. Die flikkers” dacht ik dat ik nooit zelf homo kon zijn. Ik wilde niet shoppen, ik wilde niet naakt met leer op een boot staan, en bedacht mij dat mijn gevoelens voor jongens alleen een teken van vriendschap konden zijn. Ik veroordeelde mijn vader absoluut niet, ik snapte wel dat die dat zei door de beeldvorming en ik dacht er zelf eigenlijk ook zo over….
Gisteren was een heuglijke dag (ahum), ik beschreef alleen maar lichtpuntjes en hoogtepunten! Iets wat veel mensen vinden dat ik met name moet doen. Het was echter één van mijn moeilijkste blogs om te schrijven, omdat ik absoluut niet in de stemming was om een dergelijk positieve blog te schrijven. En zo ging het geheel tegen mijn doelstelling in om het eerlijke verhaal te vertellen op mijn blog. Toch was het ook wel goed om te zien wat ik dit jaar nog wel allemaal heb ondernomen en wat voor leuke momenten ik nog had. Helaas was het echter maar sporadisch dat ik er van kon genieten en was er ook bij het typen van al die leuke dingen vaak gedachtes aan hoe verschrikkelijk ik dingen ook had bevonden. Lees vandaag, mocht je dit willen, daarom mijn top 5 aan dieptepunten..
Ik dacht vandaag veelvuldig aan stoppen. Stoppen met bloggen, stoppen met werk, stoppen met mensen afspreken, stoppen met therapie, stoppen met al mijn vrijwilligerswerk, stoppen met eten en drinken, stoppen met social media, stoppen met alles in mijn leven, stoppen met leven?…
Vorige week was er geen “deze week hoorde ik dat”, omdat het hele weekend stond in het teken van een indrukwekkende en moeilijke crematie. Deze week stond vooral in het teken van eenzaamheid en mijn depressie, desalniettemin wil ik jullie nog wel een overzicht meegeven met alles wat ik de afgelopen twee weken hoorde..
Ik had niet verwacht dat het ooit zo slecht zou gaan. Een uitspraak die dit jaar wel wekelijks de revue is gepasseerd en helaas nu opnieuw. Ik zit ongelofelijk met mezelf in de knoop.
De afgelopen weken vertelde ik op zondag steeds al aan jullie wat ik die week allemaal had gehoord en beleefd. Deze week doe ik dat opnieuw, maar wel in het kader van het thema van de suïcide preventie week. Ergens een samenvatting, ergens een inkijk in de reacties en ergens een inkijk van de achtbaan die ik deze week beleefde. Vanaf morgen maar op naar lichtpuntjes, goed nieuws en een verdere, grotere strijd, maar eerst dus wat ik deze week allemaal hoorde. Ik zal daarna dit zware onderwerp even afsluiten, al hoop ik ergens dat het een beetje minder onbespreekbaar is gemaakt….
Read More Themaweek: Suicide (prevention) week: Deze week hoorde ik dat….. #4
Zo, wat een heftige verhalen deze week op mijn blog! Althans, ik vond het zelf best heftig om te schrijven en te delen, en zeker met alle actualiteiten was het al met al een erg heftige week. Dit gaat allemaal nog wel een nasleep krijgen in mijn toekomstige traject van therapie, medicatie en behandeling. In mijn hoofd ontstaat er een beetje chaos en paniek als ik daar al aan denk, maar ik probeer dat maar even uit te schakelen en het allemaal te ondergaan en in de toekomst wel zien waar het me brengen zal. Ik kan me ook voorstellen dat het voor jullie best schokkend en heftig was om te lezen deze week. In deze blog ga ik in op hoe jullie het beste met me om kunnen gaan..
Het is vandaag officieel Wereld suïcide preventie dag! En dat dit nog hard nodig is blijkt wel uit het nieuws van deze week, als wel mijn eerdere blogs van deze week. Ik zou aan jullie willen oproepen om jullie eigen steentje bij te dragen aan deze dag: maak minstens 2 mensen een compliment, vraag eens aan iemand hoe het echt met die persoon gaat, maak met iemand contact die je al in geen maand heb gesproken en probeer in een gesprek eens heel goed te luisteren, zonder over jezelf te beginnen. Een van voorgaande dingen zou zomaar de redding kunnen zijn of het kleine steuntje in de rug van iemand met psychische klachten, of misschien wel van iemand met suïcidale gedachtes. Dan draag ik mijn steentje bij door het delen van mijn persoonlijke verhaal..
Read More Themaweek: Suïcide (prevention) week: Mijn persoonlijke verhaal…
Natuurlijk is zelfmoord best moeilijk voor te stellen als je heel erg van het leven geniet, als je overal het positieve wel van kan inzien en altijd heb geleefd met het gevoel dat er voor alles wel een oplossing is. Hoe graag veel mensen ook zo willen denken, is er bij sommige mensen een gedachtepatroon ontstaan waardoor deze oplossingsgerichtheid helaas niet aanwezig is in het hoofd. Deze mensen hebben dusdanig psychische problemen, waardoor ze niet kunnen denken in oplossingen of kunnen zien dat het altijd wel weer goed komt, ook al lijkt dat rationeel wel zo te zijn. Hierbij mijn top 5 van uitspraken die ik heb opgevangen in de maatschappij over suïcide en waarmee ik echt dusdanig oneens ben, hieronder licht ik ook toe waarom…
Read More Themaweek: Suicide (prevention) Week: 5 gedachtes/uitspraken over suicide die ik veracht