Ik stel het schrijven van mijn weeksamenvattingen steeds langer uit. Eigenlijk volgt er op alles van mijn leven een diepe zucht. Steeds als ik ergens de draad in probeer op te pakken zit er wel weer iets anders groots tegen. Steeds als ik denk dat ik goed bezig ben krijg ik forse feedback. En steeds als ik denk dat ik er maar het beste van moet maken en accepteren, wordt het mij moeilijk gemaakt. En ik wil zo graag niet meer mijzelf met zelfmedelijden omarmen, maar ik kan niet anders dan beamen dat het een moeilijke tijd voor mij is.