Mijn verjaardag is zojuist voorbij. Geen taart, geen slingers. Ik had ze zelf moeten ophangen, maar dat ontging mij weer. Het was kommer en kwel. Het was hangen op de bank, schreeuwen, smijten en mij diep ongelukkig voelen. Ik zou willen dat ik er een beter verhaal van kon maken, maar dat was het opnieuw niet. Ik ben 31 jaar geworden, en dat doet mij beseffen dat mijn prognose voor de rest van mijn leven niet al te best is. Veel mensen vinden dat ik dat niet mag zeggen, maar ik loop lang genoeg mee om dat toch zo te vinden.