pijn Archieven - Die leven

5 jaar na Lunteren: Nieuwe brief aan mijzelf

Lieve Thomas,

Daar zit je dan weer. 2 december opnieuw alweer. Die dag 5 jaar terug dat je je fulltime behandeling achter je liet. Je wist dat je klaar was, maar dat het allemaal niet vanzelf zou gaan. Op die vrijdag 2 december 2016 eten met vrienden en ouders in de avond, stappen gezet in systeemtherapie en nu verder met een sterkere band. En stormachtig werden de jaren daarna. Langzaam ook individuele schematherapie loslaten en een weg vinden in dat wat het leven heet. Werken, dingen doen daarnaast, eigen plekje in een huis.

Juni 2021: De balans…

Posted by: tommie345 Posted on: 29 augustus 2021 natuur , pijn , teleurstelling , wandelen

De maand die alweer ruim 2 maanden achter mij ligt. De maand van de 1 miljoen stappen en daardoor weinig andere bezigheden. Het was de maand over steeds meer duidelijkheid over einde werk, over de mentale en fysieke uitdaging van maar moeten bewegen en van behoorlijk wat dingen regelen voor EuroGames, werk bij Samen Sterk zonder Stigma, Frisse Gedachtes walks en de John Blankenstein Foundation. Maar dat heb ik toch maar mooi gedaan!

13 maanden corona(maatregelen)

Posted by: tommie345 Posted on: 22 april 2021 eenzaamheid , omgaan met , pijn

In de eerste maanden van de coronacrisis schreef ik veel blogs. Hoe kwam ik een heftige pandemie door en welke ongeziene groep had extra hartjes nodig? Dit hield ik de eerste 10 weken vol, waarna ik nog wel eens in de paar weken een verslag schreef over de maatregelen en hoe die mij als psychische kwetsbare raakte. Dat is alweer een half jaar geleden en helaas is deze pandemie nog niet ten einde. Hoewel er licht aan het einde van de tunnel te zien lijkt is blijft het nog erg vaak donker..

De verdrietige vakantiedag

Posted by: tommie345 Posted on: 27 juli 2020 pijn , teleurstelling , therapie , verdriet

De wekker gaat. Ik kijk op en zie in grote letters Tokio verschijnen. De reis naar de Olympische Spelen in Tokio zou vandaag plaatsvinden. Het was best krap na de vierdaagse die ik afgelopen vrijdag glorieus uitliep. Althans volgens de agenda van mijn telefoon. Opnieuw een alarm. Nu verschijnt er in het groot “wandelvakantie”. Doordat de Olympische Spelen momenteel door Corona niet plaatsvinden had ik een creatieve alternatieve vakantie bedacht. Ik was van plan om 16 dagen te wandelen van bekende naar bekende. Door de grote blaren kapte ik die vakantie na drie dagen al af. Hierdoor word ik vandaag wakker in mijn eigen bed.

Verdragen.

Posted by: tommie345 Posted on: 22 april 2020 coping , corona , darmen , pijn

De afgelopen dagen zijn redelijk een voorbeeld voor hoe veel dingen in mijn leven zijn gegaan. Na een proces vol zelfreflectie op mijn verjaardag besluit ik dat ik beter voor mijzelf moet opkomen en om zorg moet vragen voor mijn darmen. De reguliere zorg wordt immers weer opgepakt dacht ik zo. Constante loze aandrang, bloed bij de ontlasting, krampen. Het was er eigenlijk min of meer altijd al, maar nu weer wat erger. En zo belde ik maandagmorgen de huisarts. Ik stond een kwartiertje in de wacht, waarna de assistent mij vertelde dat het allemaal niet spoed genoeg was om in coronacrisis geholpen te worden. Ik moest over een paar weken maar terugbellen als er op de website niet meer spoed zou staan.

Geen marathon

Posted by: tommie345 Posted on: 1 maart 2020 darmen , pijn , teleurstelling , verdriet

Enthousiast vertelde ik jullie over mijn droom de marathon. Gretig stond ik op zondagmorgen op om een grote afstand te rennen. Heerlijk met een zonnetje of door regen en wind. Het maakte mij niet uit. Wat was het heerlijk voor mijn hoofd. Langzaam de kilometers uitbouwen. Soms een dipje, maar nee het ging best goed. Ik kon het aan. En toch negeerde ik 1 ding: mijn darmen.

Gayting #8: Weer een jaar voorbij..

Posted by: tommie345 Posted on: 30 juli 2019 liefdesleven , pijn , rouw , verdriet

Het is 30 juli. De dag twee jaar terug dat mij het een goed idee leek om over mijn liefdesleven te gaan schrijven. Welk leven? Juist ja. Ik sta nu twee jaar verder aan de vooravond van Pride, waar ik voor het eerst in jaren niet naar toe ga. Ik scroll in de trein weer eens door Tinder. Ik installeer Grindr weer, waarna ik het wederom snel verwijder. Ik kijk op de site van Sanquin, omdat ik nu toch bloed mag doneren nu ik weer 4 maanden niet intiem ben geweest…

Walk of shame

Posted by: tommie345 Posted on: 7 mei 2019 darmen , pijn , schaamte , sport

Na een drukke werkdag is het heerlijk om even hard te lopen. Even de natuur in en om even lekker uit te waaien. Het is de discipline die ik altijd wel heb, evenals het doorzettingsvermogen. Mijn beste investering blijft nog steeds mijn sporthorloge en jaarlijks moet ik wel nieuwe hardloopschoenen aanschaffen. Zeker nu mijn shin splints, achillespeesklachten, verstuikte enkel en ergste blaren wel voorbij zijn. Helaas is daar de volgende teleurstelling: de walk of shame..

Slechte prognose

Posted by: tommie345 Posted on: 20 april 2019 pijn , solk , vrienden , werk

Mijn verjaardag is zojuist voorbij. Geen taart, geen slingers. Ik had ze zelf moeten ophangen, maar dat ontging mij weer. Het was kommer en kwel. Het was hangen op de bank, schreeuwen, smijten en mij diep ongelukkig voelen. Ik zou willen dat ik er een beter verhaal van kon maken, maar dat was het opnieuw niet. Ik ben 31 jaar geworden, en dat doet mij beseffen dat mijn prognose voor de rest van mijn leven niet al te best is. Veel mensen vinden dat ik dat niet mag zeggen, maar ik loop lang genoeg mee om dat toch zo te vinden.

Mei: De balans

Posted by: tommie345 Posted on: 5 juni 2018 crisis , depressie , omgaan met , pijn

Mei is opnieuw een maand waar ik niet graag naar terugkijk. Wat ging het slecht. Wat ging er een hoop mis. Ik belandde in crisis naar crisis. In suïcide gedachte naar suïcide gedachte. En dat ondanks een reis in Lissabon, uit eten bij een Michelin restaurant, Bevrijdingsfestival, geslaagd Lustrumfeestje van tafeltennisvereniging en wel meer feestjes en mooie momenten. Helaas mijn stemming wilde totaal niet en liet zelfs even heel veel mensen schrikken met de serieusheid in suicide. Het kwam dan ook niet voor niets tot de 101 redenen blog..