Het is vandaag een jaar nadat ik afscheid nam in Lunteren. Een jaar verder alweer. 6 maanden na mijn vorige brief. Lees in een nieuwe brief wat ik graag tegen mijzelf zou willen zeggen. Noem het narcistisch, noem het zelfingenomen. Ik laat dat los. Ik zie het als een belangrijke boodschap aan mijzelf en de kracht om te kunnen reflecteren op mijzelf.. Read More Lunteren: 1 jaar later.
Het is vandaag World Mental Health Day. Het is soms best vermoeiend welke dagen er allemaal niet zijn. Wereld suicide preventiedag, Wereld depressiedag, Wereld autisme dag en nog vele andere dagen. Het lijkt mij allemaal goed dat hier aandacht voor gevraagd wordt, omdat psychische gezondheid nog lang niet altijd vanzelfsprekend is om aandacht aan te besteden. Het thema van de World Mental Health Day dit jaar is Psychische gezondheid op de werkvloer. Ik bespreek daarom vandaag mijn eigen psychische gezondheid in mijn werk en mijn blik op wat de werkgever hierin zou kunnen ondersteunen.
Read More World Mental Health Day 2017: Psychische gezondheid op de werkvloer
Het is inmiddels al vrijdag. Ik had allang moeten slapen! Maar de avond was druk vol met huishoudelijke taken nu ik een heel weekend weg ben. Ik doe namelijk mee aan de Socialrun! Middels deze blog wil ik jullie een beetje op de hoogte houden van mijn grootste sportieve uitdaging ooit. Meer dan 50km rennen in 1 weekend, allemaal onbekende mensen en dat allemaal voor dat mooie doel van meer openheid over psychische aandoeningen. Read More LIVEBLOG: Socialrun 2017: Team Samen Sterk zonder Stigma
Ik ben 29 jaar, homoseksueel en nog single. Nu steek ik niet echt onder stoelen of banken dat ik mijn single bestaan soms moeilijk vind. Met kerst, in vakantietijd, met alleen wonen, kortom eigenlijk gedurende het gehele jaar door. Zeker nu ik op een leeftijd ben gekomen dat wel erg veel vrienden in mijn omgeving zijn begonnen met settelen. En gezien ik met klagen niet veel verder ben gekomen, neem ik jullie vandaag graag mee in mijn liefdesleven: hoe staat het ermee? En hoe gaat dat daten nou? Welkom in de wereld van Gayting – ofwel homoseksueel daten. Vandaag in deel 1: Een homo offline willen leren kennen..
Er is weer een dag voorbij dat ik niet de dokter heb gebeld. Ik wijt mijn klachten nog steeds aan te lang hebben gefeest, maar stiekem weet ik in mijn achterhoofd beter. Dat deze klachten er best vaak zijn, ook als ik niet heb gedronken, wel gezond heb gegeten en op tijd naar bed ben gegaan. Maar vorige week met het feesten werden ze erger. En ik weet niet wat ik dan tegen de dokter moet zeggen. Ik had last van allerlei klachten na vier dagen zuipen. Dus toen besloot ik het nog 5 dagen op zuipen te zetten..
Het was zaterdag de vierde keer dit jaar dat ik werd aangesproken op mijn houding. Een goed bedoelde opmerking van een wat oudere man over dat ik zo krom, gebogen zat. Ik ging mijn verdedigen hoe het kwam. Ik zei dat het niet uitmaakte. Ondertussen was mijn avond vergald. Ik weet van mijn kromme rug. Ik weet van mijn bochel en dat ik haast op Quasimodo lijk. Ik weet dat ik geen mooie rechte rug heb om stijl te dansen. Ik hoef dit alleen niet altijd te horen.
Lieve Thomas,
Precies 6 maanden geleden nam je afscheid. Afscheid van een warme groep die je erop wees dat je de moeite waard bent. Een groep waarin je leerde om hulp te vragen, ruimte voor jezelf te nemen of om beter voor jezelf te zorgen. Dat nee zeggen was toegestaan. Dat je er mocht zijn zoals je was. Dat je humor hebt, attent bent, over een vorm van intelligentie beschikt en daarnaast sportief en lief bent en doorzettingsvermogen hebt.
Daar ging ik dan. Na twee nachten van 4 uur slaap en een plaknacht waarin het niet van bijslapen kwam. Daar ging ik dan. Na een zwaar vermoeiend weekend. Daar ging ik dan. Met 32 graden buiten op weg naar mijn therapeute. Daar ging ik dan. De deur binnen van mijn therapeute en de bloedhete wachtkamer in. Daar ging ik dan. Wachten, wachten, wachten, omdat mijn therapeute van alles moest klaarzetten voor mijn eerste EMDR (link voor uitleg over wat het is). Daar ging ik dan. Zitten op de stoel en weten dat er een hele zware sessie ging beginnen.
Het is vandaag Bevrijdingsdag. Een dag waarop ik gewend ben om jaarlijks naar Wageningen te gaan. Een bevrijdingsfestival meepakken dichtbij de plaats waar ik ben opgegroeid. Een week geleden was het Koningsdag. Voorheen Koninginnedag, maar altijd was ik op die dagen wel in voor een feestje. Soms in Amsterdam, soms in Utrecht of soms in Arnhem. Dit jaar was ik echter op beide dagen alleen…
Ik schreef al eens een blog over mijn coming out. Ik schreef al meerdere blogs waarin mijn geaardheid centraal stond. Bijvoorbeeld over de beleving van een GayPride, mijn favoriete gaybar, waarom ik voorlichting ben gaan geven, ik mijzelf heb ingezet voor een homojongerenorganisatie of waarom ik mijzelf soms een zure nicht noem. Vandaag is echter een heugelijke dag: Ik kom er alweer 12,5 jaar voor uit dat ik jongens leuker vind dan meisjes. Ik neem jullie mee hoe deze 12,5 jaar voor mij zijn geweest..
Read More 12,5 jaar uit de kast: mijn tocht door de LHBT-jungle