persoonlijk Archieven - Pagina 2 van 5

29 maart blijft altijd bijzonder: De start in Lunteren

Pasen blijft altijd wel een beetje bijzonder. 29 maart al helemaal. Op de dag vandaag precies 2 jaar geleden trok ik mijn jas aan om te vertrekken voor mijn eerste dag in groepstherapie. Om te worden onthaald door een groep. Om een pad te bewandelen naar 36 weken therapie, niet wetend of ik daar beter van zou worden. Het was de dinsdag na Pasen. Ik kon er niet meer onderuit en ik had niet verwacht dat ik dit ooit nodig zou hebben. 9 maanden groepstherapie. 29 maart, de dag dat het allemaal begon..

Lichaamshaat

Posted by: tommie345 Posted on: 14 maart 2018 doemdenken , onzekerheid , persoonlijk , zelfacceptatie

Ik liep afgelopen maandag mijn verste wandeling ooit. Ik liep 30km. Ik liep maar op mijn hardloopschoenen, want ik heb drie maal meer dan 20km op mijn (berg)wandelschoenen gelopen en drie maal leverde dit blaren op over heel mijn voeten. Vooral op de achterkant van mijn hiel, maar ook onder mijn grote teen, zijkant van voeten en op andere plekken van de voet. Op mijn hardloopschoenen zou het wel moeten lukken. Die schoenen hadden wel geleid tot klachten bij hardlopen, maar met wandelen ging dat meestal toch goed? Maar helaas, 8 blaren waaronder een aantal bloedblaren. Geen enkele schoenen waren geschikt, ik verzandde in mijn vierde crisis. De crisis van lichaamshaat..

Mijn eerste werkweek: Geduldig netwerken..

Posted by: tommie345 Posted on: 9 maart 2018 omgaan met , openheid , persoonlijk , werk

Wie denkt dat ik dagelijks de trein neem om 6.55 voor drukke werkdagen komt bedrogen uit. Wie denkt dat het lui lekkerland is dat ik goed betaald wordt, maar nog niet veel hoeft te doen komt meer in de buurt. Maar ik schreef al eens in geluk is ongeluk dat wat veel mensen als mazzel zien mij helemaal niet zo ligt. Ik ben niet voor niets net een nieuwe baan begonnen, ik wil aan de slag. Maar het is nog even afwachten, omdat ik voor mijn nieuwe werkgever zelf weinig kan doen, maar steeds interim opdrachten ga doen en de eerste opdracht nog niets is gevonden.

Het duivelse dilemma van EMDR

Posted by: tommie345 Posted on: 23 januari 2018 emdr , persoonlijk , Schematherapie , toekomst

Het is dinsdag 13.30 als ik aan deze blog begin. Ik heb mij nog niet aangekleed en de gordijnen zitten dicht. Het is de meest negatieve dag in 2018. En dat terwijl er de dag ervoor nog een heel positief telefoontje kwam over een sollicitatie. De kans is bijzonder groot dat ik binnenkort niet meer werkloos thuis zit. Helaas kwam er vandaag ook nog een afwijzing. Het nieuws gisteren kwam net na een heftige EMDR sessie in therapie die ook nog bijzonder lang uitliep.. Read More Het duivelse dilemma van EMDR

De 5 pijlers van 2018

Posted by: tommie345 Posted on: 3 januari 2018 geloof , hoop , lichtpuntjes , persoonlijk

Mijn jaar is best naar tevredenheid begonnen. Ik had een fijn en leuk oud en nieuw. Ik heb een goede balans tussen dingen die moeten en leuke dingen. Ik solliciteer en zoek daarnaast afleiding. Ik heb contact gemaakt met wat oude bekenden en heb wat leuke sociale afspraken staan. Ik probeer lief voor mijzelf te zijn als ook lief voor de ander. Dit baseer ik op de volgende 5 pijlers die ik voor 2018 voor mijzelf herhaal en waarop ik al mijn gedrag dit jaar probeer te baseren.

2017: De eindstreep van mijn doelen, voornemens en plannen

Posted by: tommie345 Posted on: 2 januari 2018 gedrag , persoonlijk , plannen , voornemens

Ik schreef eind 2016 / begin 2017 over mijn doelen, voornemens en plannen voor 2017. Begin maart gaf ik een update en in meerdere blogs kwamen dingen eruit terug. Voordat ik deze presenteer over 2018 kijk ik toch nog een keer terug naar de eindstreep. Welke waren realistisch? Welke lukte? Waar kwam niets van? En hoe kwam dat? In deze blog kijk ik er allemaal nog eens kritisch naar en trek ik mijn lessen voor 2018.

Jaaroverzicht 2017

Posted by: tommie345 Posted on: 31 december 2017 openheid , persoonlijk , teleurstelling , trots

Mijn jaar 2017 in dichtvorm. Het was opnieuw zwaar.. Read More Jaaroverzicht 2017

Kerst: Dat gaan we anders doen..

Posted by: tommie345 Posted on: 27 december 2017 dysthymie , familie , feestdagen , persoonlijk

Tijdens de kerstdagen werd mijn redelijk positieve kerstgedichtje van op facebook nog redelijk vaak geliket. Ik schreef eerste kerstdag nog een redelijk positieve blog over waar ik allemaal naar uit kijk de komende tijd. Ik had zondag op een brakke dag goed geholpen met klussen en had mij nuttig en goed gevoeld na een feestje waarop het wat minder ging. Het zouden wel eens prettige kerstdagen kunnen worden. En toch helaas waren het weer verschrikkelijke dagen.

Een ode aan het WerkBedrijf

Posted by: tommie345 Posted on: 15 december 2017 hoop , persoonlijk , trots , werk

In het voorjaar van 2014 moest ik aankloppen bij de gemeente voor een bijstandsuitkering. Na mijn afstuderen kon ik helaas niet snel een baan vinden. Ik was nog onder de 27 jaar en zo kwam ik bij het jongerenloket. Hierbij kwam ik terecht bij een denktank. Samen met andere hoog opgeleiden kwamen wij wekelijks bijeen om het te hebben over onze sollicitatieactiviteiten. Degene die hier leiding aan gaf vroeg op een gegeven moment of er jongeren waren met een bedrijfskundige achtergrond. Dat was ik. Ik stuurde mijn CV op en zo begon mijn avontuur bij het WerkBedrijf op 1 mei 2014. Read More Een ode aan het WerkBedrijf

Betoog: De wondere wereld van arbeidsongeschikten

Posted by: tommie345 Posted on: 11 december 2017 betoog , persoonlijk , politiek , werk

Toen ik enkele jaren terug in een depressie belandde verbaasde ik mij over de wondere wereld van de tijdelijk arbeidsongeschikten. Allereerst werd mijn contract niet verlengd, maar had ik wel een bedrijfsarts die voor wet poortwachter verantwoordelijk werd geacht voor mijn re-integratie. Ik meldde mij aan voor een WW-uitkering en vanuit daar belandde ik in de ziektewet. Een UWV arts wilde vervolgens kijken naar mijn psychische problematiek en of ik daadwerkelijk niet kon werken. Tevens liep ik bij de huisarts op zoek naar de juiste behandeling voor mijn psychische problemen. Om mijn leven vol te houden had ik een praktijkondersteuner in de praktijk van de huisarts. Ik moest op de juiste behandeling lang wachten en werd ondertussen doorverwezen naar een eerstelijns psycholoog. Samen met de psycholoog bereidde ik mijn volgende behandeling voor. Na 4 maanden wachten kon ik mijn behandeling eindelijk beginnen. Een traject van 9 maanden lang met verschillende psychiaters, psychologen en allerlei andere therapeuten. In totaal zag ik 15 verschillende artsen uit verschillende invalshoeken en met verschillende belangen. De arts van mijn oud werkgever voor mijn re-integratie. De arts van het UWV om te zien of mijn uitkering terecht was en of ik niet toch aan het werk kon. En tal van andere artsen die het beste met mij voor hadden en mij beter moesten maken. Ze hadden 1 ding gemeen: ze legde allemaal de artseneed af.