Ik schreef dit jaar meerdere hele depressieve blogs. Ik heb honderden tweets eruit gedaan met alleen maar een negatieve strekking. Ik heb meerdere appjes gestuurd met alleen maar een opsomming van negatieve dingen. Het is tijd om hierop te reflecteren. Waarom doe ik dit? Ik kan tot de conclusie komen dat het mij helemaal niet verder helpt.. Read More Hoe hele negatieve uitingen mij helemaal niet helpen
De diepste dalen zijn nog een stuk dieper dan ik had verwacht. Dat dit typen mij alweer zoveel moeite kost. Dat je het daadwerkelijk even niet weet. Dat je zo graag andere dingen wilt typen, maar dat je de energie er niet voor vindt. De energie niet vindt voor weer deze gedachtes. Ook al zijn het maar gedachtes. Dat ondanks 3 jaar therapie, alles je zo omver kan werpen. Read More Lees dit stuk maar niet
Vandaag kreeg ik de definitieve bevestiging dat ik maandag mag beginnen met werken. Hoewel de arbeidsovereenkomst er nog steeds niet ligt vanuit de detacheringspartij, wordt ik maandagochtend gewoon op werk verwacht. Ook de goedkeuring van mijn vrije dagen zijn rond en ondanks mijn moeite met lopen door mijn verstuikte enkel kijk ik er erg naar uit om maandag weer te beginnen met werken! Mijn werkloze dagen zitten erop!
Ik had vanmorgen het gesprek op mijn werk met mijn nieuwe leidinggevende. Begin november had ik al een gesprek gehad met mijn oud leidinggevenden, die mij ook de mondelinge afspraak hadden toegezegd dat als ik mijn behandeling zou afronden en stabiel zou zijn, dat er dan in principe ruimte was voor mij om terug te komen op het werk. En zo geschiedde, en zo had ik vanmorgen het gesprek met mijn nieuwe leidinggevende over mijn nieuwe werkzaamheden, het contract en alles wat van belang is bij mijn nieuwe aanstelling. Read More Back to work
Nee, dit is geen blog die een paar dagen te laat wordt gepost. Het is ook geen blog over de polarisatie van Mark Rutte en consorten, over dat we echt kerstdagen moeten zeggen en geen feestdagen. Ik dacht dat je dat als liberaal toch vooral zelf mag bepalen. Nee, deze post gaat meer over mijn kerstdagen. Ik geloof dat menig persoon na het kerstdiner (Bobben en geheelonthouders daargelaten) stabieler koord konden dansen dan dat mijn stemming was de afgelopen week. Ik heb echt een haat-liefde verhouding met kerst, of eigenlijk vooral een verhouding van haat..
Ik ben erg slecht in ziek zijn. Het is misschien wel mijn meest mannelijke eigenschap: ik kan gewoon niet ziek zijn. Ik ben alleen maar aan het ijlen, voel mij de meest zielige persoon op aarde en moet van iedereen aandacht hebben en het ergste nog, ik heb de energie niet meer om de geleerde handvaten uit Lunteren in te zetten of mijn meest negatieve gedachtes tegen te spreken. En het erge wil; ik ben al vier dagen ziek.
Het is vandaag 10 september, en dat betekent opnieuw: World Suicide Prevention Day. Ik besteedde hier vorig jaar al een gehele week aan op mijn blog (zie het kopje hierboven) en het wist mij toen al erg te raken, ook met de dood van Joost Zwagerman, afgelopen donderdag een jaar terug. Inmiddels is het een jaar later, en is het aantal suicides in Nederland en in de wereld nog steeds schrikbarend hoog. Daarom wil ik dit jaar opnieuw niet zomaar over deze dag heen stappen…
Ruim 2,5 week geleden startte ik de Themaweek over mijn eerste week in Lunteren. Vol spanning ging ik het avontuur/ de uitdaging aan, om eindelijk meer vertrouwen in mijzelf te creeren, om een relatie en seks/intimiteit minder moeilijk te vinden, om het verleden makkelijker los te laten en achter mij te laten en zowel met collega’s, vrienden en familie makkelijker door een deur te kunnen en vertrouwen te hebben in mijn kwaliteiten en voldoende discipline voor op het werk…
Ik weet vandaag even niet zo goed wat ik moet typen. Alles wordt zo ontzettend gerelativeerd door een gebeurtenis als Brussel, de stad waar ik mijn telefoon verloor en meermaals ben geweest. Het is bizar wat zich daar vandaag afspeelde en als niews junkie hield ik het op mijn werk nauwlettend in de gaten. Ondertussen was ik nog best druk met een overdracht, ik heb immers nog maar twee werkdagen..
Calimero, doe eens niet zo kleinscherig zeg, ik block je want het voelt niet goed dat jij contact met mij hebt, die privacyregels zijn echt zo logisch (x1000), geluk kies je zelf, jammer dat je alles als aanval ziet, alleen maar denken dat anderen je niet begrijpen zorgt ervoor dat het waar wordt, kun jij alsjeblieft stoppen met zwelgen en genieten van het zonnetje…