2016, wat was je een jaar.
In 1 woord te beschrijven: zwaar.
In januari wist ik het nog niet eens, maar toch werd het 36 weken, 5 dagen.
En daarvoor moest ik antwoorden op een heleboel vragen
Tag: omgaan met
Sociotherapie
Ik vertelde al over het begin van mijn maandag in therapie: De opening, gevolgd door Psychosomatiek en de Lunch. In de middag hebben we als groep altijd Sociotherapie. In deze blog vertel ik jullie graag meer over deze sessie.
Jaloezie
Ik ben blij dat het best goed gaat met mijn familie en vrienden. Ik ben veel te sensitief voor het geval dat het minder met ze gaat. Ik gun ze absoluut ook het allerbeste en als er iets is, sta ik erg graag voor ze klaar. Desalniettemin valt 2016 niet bepaald mee. Terwijl ik mij door heftige weken therapie ploeter hoorde ik over afstuderen met hoge cijfers, over verlovingen, over samenwonen, over nieuwe relaties, over promoties, over toekomstig ouderschap en over verre reizen. Ik gun het mijn vrienden en familie allemaal, maar ja jaloers ben ik zeker ook…
Themaweek: De eerste week in Lunteren: Dag 1
Lief blogdagboek,
Dat was het dan, dag 1 van de 180. Het zit erop. Het was ook lekker handig van mij om er een concertje na te plannen in Amsterdam, waardoor nu alles in mijn lichaam schreeuwt om slaap. Maar jou lief blogje, laat ik echt niet in de steek hoor. Zeker, omdat ik denk dat jij mijn trouwste bondgenoot bent in het komende jaar..
De mens erachter..
Ik weet vandaag even niet zo goed wat ik moet typen. Alles wordt zo ontzettend gerelativeerd door een gebeurtenis als Brussel, de stad waar ik mijn telefoon verloor en meermaals ben geweest. Het is bizar wat zich daar vandaag afspeelde en als niews junkie hield ik het op mijn werk nauwlettend in de gaten. Ondertussen was ik nog best druk met een overdracht, ik heb immers nog maar twee werkdagen..
Whoop, Whoop, Poeh Poeh Weekje #10 (ziek)
Ik heb mijn trainingspak alweer aangedaan, want vandaag is immers de Stevensloop. Het zonnetje schijnt en ik zie buiten al de eerste lopers mijn huis voorbij lopen. Dit wordt een mooie dag! Je hoeft alleen geen waarzegger te zijn om te weten dat het niet aan mij besteed is dit jaar. Pijn bij het slikken, vreselijk zweten, een effect op mijn darmen en een algemeen onbehaaglijk gevoel is mij ten deel gevallen, het gaat even langs mij heen..
Onbehandelbaar
Calimero, doe eens niet zo kleinscherig zeg, ik block je want het voelt niet goed dat jij contact met mij hebt, die privacyregels zijn echt zo logisch (x1000), geluk kies je zelf, jammer dat je alles als aanval ziet, alleen maar denken dat anderen je niet begrijpen zorgt ervoor dat het waar wordt, kun jij alsjeblieft stoppen met zwelgen en genieten van het zonnetje…
Super Tuesday
Het is vandaag Super Tuesday, zowel in Amerika als voor mijzelf. Ik had een rondleiding van twee cliënten, samen met twee andere nieuwe cliënten, in het centrum voor persoonlijkheidsproblematiek in Lunteren. Na de rondleiding, rond de ruimtes waar de vaktherapie, psychomotorische therapie, tuinieren therapie en allerlei andere vormen van therapie werden gepresenteerd. Hierna een half uur een intensief gesprek met een sociotherapie, waarbij ik al aardig voelde hoe zwaar/hettig groepstherapie kon zijn om vervolgens tussen 36 clienten te lunchen, waarin vergeleken een kleuterklas braaf en stiller aan de lunchtafel zit…
Hoe ik duizenden euro’s verbraste
Dit is geen verhaal over een gokverslaving. Geen verhaal over drugs. Het is gewoon het verhaal van kosten die ik nou eenmaal per ongelukkige samenloop van omstandigheden heb moeten maken. Het is een beetje terugkerend in mijn leven. Het ging al niet zo goed, zorgkosten rijzen vanwege mijn psychische gezondheid al de pan uit, en ik heb het idee dat zorgverzekeraars er alles aan doen om je er als burger niets ervan te laten begrijpen. In ieder geval kwam daar afgelopen avond weer een frustratie bij voor een typefout op een ticket in de naam, waarop ik al was gewezen, maar waar wijziging lekker moeizaam is gegaan, waardoor ik nu alsnog met een rekening van 110 euro zit. Het past weer lekker in een reeks van fijne kosten
Stoppen met sporten, wat wordt dan mijn redding?
Ik schreef 4 maanden terug “Stoppen”. Ik schreef 7 maanden terug “Sportprestatie, acceptatie”. En beide blogs kunnen zo gekopieerd worden voor gisteravond of vrijdagavond. Ik weet niet of ik op mijn blog vaak in herhaling val, misschien is dat ook wel zo, het geeft in ieder geval aan wat voor gebrek aan progressie ik soms voel. Dezelfde symptomen en klachten, hetzelfde onbenullige uiten over de app, hetzelfde negatieve posten op social media.. de meest negatieve episodes maakte ik wederom mee in de afgelopen week..