Het is de volgende dag in november en nog steeds ben ik verre van fit. Saai weekend zo in november zonder sociale afspraken. Het geeft wel iets meer tijd om weer een stil te staan bij mijn stemming, gedrag en alles wat ik mee maak. Nadat ik dat gisteren al deed voor september is het goed om nu de balans op te maken over oktober. Er ging meer mis dan goed, het is dus echt zaak om daarop te reflecteren, wat ik vandaag doe en waarover ik vandaag deel in deze blog.
Read More Oktober: De balans
Het is begin november en ik lig onder een dekentje op de bank. Weer eens ziek. Vroeger was ik altijd zo trots dat ik nooit ziek werd. Nu is dat wel het geval. Enfin, daar gaat deze blog niet over. Nee, het is een blog om de balans op te maken over de maand september. Jups, al heel lang gelden, maar ik wil graag een balansblog over iedere maand houden. Omdat iedere maand zo zijn hoogte-/dieptepunten kent en momenten om van te leren. Daarom blik ik bij deze nog terug op de maand september.
Read More September: De balans
Na mei kwam natuurlijk juni. De maand waarin ik liep in de Ardennen. Een helse tocht waarin ik mijzelf tegenkwam, overwon, maar ook verloor. Het vat de maand juni ook goed samen. Het was niet bepaald een stijgende lijn na mei. Het bleef zo hard werken voor gezonde gedachtes en gezond gedrag. In mijn overzicht zie ik veel rode hokjes staan, wat betekent dat het is gedaald ten op zichten van de maand ervoor. In de lijn van alle maanden was het op 11/12 gebieden het meest negatief van heel het jaar…
Read More Juni: De balans
Het ging deze week opnieuw weer twee dagen mis. Gewoon wat moeilijke dingen, wat pijn die bovenkwam en mijn gedrag en emoties die ik opnieuw niet in de toom had. Pijnlijk als je bedenkt dat ik juist dit gedrag wilde aanpakken in Lunteren. Pijnlijk als het op die momenten weer even diep en moeilijk voelt als de tijd voor Lunteren en ook de tijd er na. Ik zeg dan ook dat er nooit structurele oplossingen zijn gekomen en dat is deze week opnieuw waar.
Read More Opstaan
En de eerste maand van het jaar is alweer voorbij. Zo slecht was hij niet, maar met hoge verwachtingen was het stiekem toch moeilijk. De goede voornemens gingen oké, maar niet zo geweldig als ik wilde. Het is als stoppen met roken en dan toch nog tijdens uitgaan af en toe een sigaret hebben gepakt. Ik weet dat het door mijn patronen niet zo zwart-wit is, maar zo voelt het stiekem toch wel. Het is weer tijd om de balans op te maken.
Read More Januari: De balans
Twee weken terug ging het aantal dagen erg slecht. Ik wist de oorzaak wel, maar schaamde mij er ook erg voor. Het is eigenlijk al langer een probleem. Een probleem dat ik zijdelings wel eens heb benoemd in een blog, maar nog nooit echt een hele blog aan heb durven wijden. Nee, zelfs sommige dingen zijn voor mij moeilijk bespreekbaar. Ik wilde er deze maand alleen echt aan werken. Ik wilde er al over schrijven na alle discussies over Patricia Paay, shaming vanuit de politie of andere verhitte discussies. Ik heb het dan natuurlijk over: Sexting / sturen van nudes.
Read More Sexting & nudes
Het is alweer halverwege januari, maar ik heb nog niet eerder tijd gehad om uitgebreid op 2018 te kunnen terugkijken. Toch wil ik dat vandaag nog eens doen. Ik heb in mijn jaaroverzicht en de verschillende blogs per maand alle belangrijke gebeurtenissen wel benoemd. Vandaag wil ik bewust stilstaan bij alle coping mechanismen en mijn stemming gedurende het jaar. Dit ook in opmaat naar 2019 waarin ik dit zonder therapeute volledig onder controle zien te houden. Read More 2018: de Balans
Het is alweer 5 januari en mijn eerste werkdagen zitten er alweer op. Ik wil echter nog even terugkijken op de maand december. Ik heb immers over iedere maand de balans opgemaakt afgelopen jaar en de laatste maand van het jaar mag daarin natuurlijk niet ontbreken! Daarom hierbij de blog over de balans van de laatste maand van het jaar.
Afgelopen week had ik voor het eerst sinds mei weer een afspraak met mijn therapeute. Het was in mei ook voor het eerst sinds 3 maanden en zo heb ik in het afgelopen half jaar 2 keer therapie gehad. Als je kijkt naar wat dat heeft gedaan kan je misschien concluderen dat ik nog niet zonder kan. Het was dan ook niet voor niets in juni en juli dat ik telefonisch contact zocht met mijn therapeute. Over de telefoon kon ze weinig voor mij betekenen zei ze toen. Ik was de regie in therapie kwijt.
Het is alweer een week na de (Gay)Pride. Een week geleden stapte ik de boot op om honderdduizenden mensen langs de kant te begroeten. Het was mooi weer dus het was weer een mooi feestje. Ik lees vaak de discussies of het “carnaval voor de homo’s” niet te ver is doorgeschoten. Ik moet dan altijd een beetje huilen, omdat het verre van een carnaval is. Het is een dag waarop iedereen zichzelf kan zijn. Dat je eens niet rekening hoeft te houden met de het gevaar. Dat dat straight privilege van de ander eens ook geldt voor jou..