Naast voornemens, waarvoor ik ook wat opoffering zal moeten laten heb ik natuurlijk ook heel erg mooie plannen voor 2016. Deze liggen in het verlengde van mijn voornemens, maar zijn net anders, als dat het gewoon uitvoerbare hele leuke plannen zijn waarover ik graag wil vertellen. Het is nog niet zeker of onderstaande plannen doorgaan, maar ze staan in ieder geval wel in mijn agenda, ik vertel jullie er nog graag over!
Toen vanavond iemand mij vroeg of ik nog goede voornemens had zei ik Nee, daar doe ik niet aan mee. Maar natuurlijk was dat niet helemaal waar, ik wist ze alleen allemaal nog even niet zo goed te verwoorden, of had in mijn hoofd er ook nog geen duidelijke cachet aangegeven. Maar inmiddels een paar uur later kan ik jullie natuurlijk wel een top 5 presenteren…
Het is 2016! Hoewel ik natuurlijk gisteren al deze blog wilde schrijven, was ik echt door brakheid tot heel weinig in staat. Dat zegt dus: 2016 is goed begonnen! Ik had een goede nacht en op 1 januari heb ik vrijwel alle mensen om wie ik geef, die ik een warm hart toedraag en waarvan ik hoop ze te zien in 2016 een persoonlijke nieuwjaars wens gestuurd. Op wat familie en collega’s na. Maar collega’s zie ik nog de komende dagen en doe ik het in het echt en familie (ooms en tantes etc.) stuur ik misschien nog wel een keer iets. Mocht ik jou over hebben geslagen en je toch vinden dat je erg tot mijn naaste omgeving behoort, mijn welgemeende excuses dan, maar ik heb erg het idee dat ik aan zo’n beetje iedereen wel heb gedacht.
En daar is op de late zondagavond toch nog een keer mijn afsluiting van de week! Ik vertelde jullie vorige week al, toen het concept zijn herintrede deed, dat ik had gehoord van mijn leidinggevende dat ze mijn psychische klachten nu erg merkte. Daarnaast vertelde ik over spook verhalen over mensen in loondienst, onnauwkeurige medicijnhuishouding van mijn dokter, Homoseksuele asielzoekers en opvang en over bedankjes na cadeautjes voor collega’s die afscheid namen. Deze week stonden mijn oren opnieuw wagenwijd open, hierbij de belangrijkste dingen die hoorde..
Op dit moment zou mijn 6e Voorlichtingsteam weekend zijn begonnen. Sinds Februari 2011 ben ik betrokken bij het Voorlichtingsteam van COC Nijmegen. Ik heb denk ik bijna 200 klassen voorgelicht over homoseksualiteit, over transgenders, over biseksualiteit en over lesbische relaties. Middels kennisoverdracht, persoonlijke ervaringen en het voeren van een discussie in de klas, op lerarenopleidingen en aan zorg coördinatoren en docententeams op scholen heb ik geleerd hoe homoseksualiteit bespreekbaar kan worden gemaakt op scholen en dat het hartstikke normaal is, maar ook heel moeilijk om je in het verkeerde lichaam geboren te voelen. Echter, sinds woensdag is het besluit genomen, ik stop bij het team… Read More Een ode aan team voorlichting
Wow, post nummer 100! Ik ben trots. Trots dat ik bijna iedere dag wel lekker van me af kan schrijven en zo eerlijk en open daarin ben. Ik ben trots dat nog vele lezers mij blijven volgen en dagelijks op mijn blog komen. Ik ben trots dat ik redelijk helder alles kan formuleren en kan beschrijven en dat ik daarmee mezelf help, maar ook een deel in de maatschappij. En ik ben om veel meer redenen trots op mezelf…
Vorige week was er geen “deze week hoorde ik dat”, omdat het hele weekend stond in het teken van een indrukwekkende en moeilijke crematie. Deze week stond vooral in het teken van eenzaamheid en mijn depressie, desalniettemin wil ik jullie nog wel een overzicht meegeven met alles wat ik de afgelopen twee weken hoorde..
Ik had eigenlijk niet verwacht dat ik zo’n blog zou schrijven. Ik wilde altijd gewoon mijn gevoelens en gedachtes van me afschrijven en waarom moet ik dan ook de lichtpuntjes benoemen of de dingen waarvoor ik dankbaar ben? Zeker nu ik alles vrij uitzichtloos vind en ik me voor weinig dingen meer kan opladen en eenzaam uren naar mijn telefoon kan staren, in de hoop dat nog iemand aan me denkt of om me geeft. Echter is dat schijn bedriegt. Ik weet dat ik mezelf ook zonder aandacht en bevestiging moet zien kunnen te vermaken. Gezien ik nu al zuur genoeg ben en mijn blogs de laatste weken eerlijk, oprecht, maar ook zo negatief waren, hier eens wat dingen die me nog wel goed kunnen stemmen…
Vorige week vertelde ik jullie al veel over mijn gedachtes, gevoelens en acties rondom suïcide. Deze week vertelde ik al veel wat ik heb gehoord en heb beleefd deze week. Er is daarom weinig meer te onthullen, maar toch neem ik jullie kort nog even mee in afgelopen week. Soms nieuwtjes, soms een verdieping of een samenvatting, maar hierbij dus alles wat ik deze week allemaal hoorde..
Het is alweer 2,5 week geleden dat ik een soort studiootje langs zag komen op facebook. Ik heb lang geroepen dat ik iets voor mezelf wilde. Niet dat ik mijn huisgenootjes zo zat ben, maar ergens mijn huidige huisje wel…