Eind 2017 las ik het boek “Vele hemels boven de zevende” van Griet Op de Beeck. Ik was zelden zo geraakt door een boek. Ik zat ook wel een beetje in een labiele periode, maar toch kwam het allemaal onwijs binnen. De verhalen rondom eenzaamheid van verschillende mensen. Mensen die allemaal erg verbonden leken, maar toch worstelde met eenzaamheid. Elk op een eigen manier. Ik kon mij zelden in een personage zo goed inleven. Ik besloot woensdag alleen naar de film te gaan in het filmtheater in Nijmegen. Ik zag dat de film daar draaide. De film “Vele hemels boven de zevende”…
