Het is alweer 5 januari en mijn eerste werkdagen zitten er alweer op. Ik wil echter nog even terugkijken op de maand december. Ik heb immers over iedere maand de balans opgemaakt afgelopen jaar en de laatste maand van het jaar mag daarin natuurlijk niet ontbreken! Daarom hierbij de blog over de balans van de laatste maand van het jaar.
Eerder dit jaar schreef ik de 101 redenen waarom ik er niet meer wilde zijn. Er volgde daarna nog een enkele suicidale blogs. Ik had eigenlijk eind 2017 beloofd deze niet meer te schrijven. Mijn patronen bleken echter te sterk en ik stuitte opnieuw op tegenslagen. Nou heb ik daar mijn lessen wel uit getrokken en wil ik daar verder niet meer te lang bij stilstaan. Daarom deze blog: de 101 redenen waarom ik wel wil blijven leven. Een combinatie van progressie die ik dit jaar toch heb gemaakt, van hoop en mooie vooruitzichten en lichtpuntjes uit mijn huidige leven.
Read More Mijn 101 redenen om te blijven leven
Het is november en toch voel ik nog de behoefte om terug te kijken op september. Binnenkort lezen jullie wel wat voor maand er daarna nog is gekomen, maar allereerst moet ik nog echt de balans opmaken van september. De maand dat de zomer voorbij ging, dat ik mijn seizoenskaart van Feyenoord verder verzilverde, mijn coping belachelijk op orde was met streaks van 22 (doorlopend vanuit augustus) en 9 dagen en ik gewoon lekker bezig was.
We zitten alweer 5 dagen in september en ik heb nu pas tijd om terug te kijken op augustus. Het was best wel een goede maand. Natuurlijk ging het ook nog wel eens mis, maar over het algeheel kan ik zeggen dat er toch een bepaalde knop is omgegaan. Ik ben van toegevoegde waarde op het werk, in vriendschap, voor familie en bovenal voor mijzelf. Dat gevoel komt steeds vaker en langer terug, en augustus heeft daar zeker een positieve bijdrage in geleverd.
Juli is een maand geweest van twee gezichten. Niet qua weer, want mijn god wat bleef het droog. Wel qua stemming was het echt van crisis tot trotsheid. Aan het begin was het erg zwaar, ik had wat grote teleurstellingen en kon er helaas nog niet op de juiste manier mee omgaan. De vierdaagse leek echter het omslagpunt. Ik zag daarin dat ik veel meer in mijn mars heb dan ik soms verwacht. Gedurende de vierdaagse was dat een gevecht en ik ben echt onwijs dankbaar voor de bro waarmee ik samenliep en dat die het aanvaarde en mij er doorheen hielp..
Ik stuurde begin deze maand een brief aan veel mensen. Hij zal binnenkort in globale versie online verschijnen op mijn blog. Even nog niet, omdat ik nog niet van iedereen een reactie heb gehad. Dat komt dus wel weer. De boodschap van de brief was dat het even niet langer kon met mijn coping, met mijn stemming en dat ik het even niet meer wist. Dat Lunteren en de tijd daarna wel enigszins tot progressie hebben geleid, maar dat veel gedrag in grote mate onacceptabel bleef. Ik moest op zoek naar de better part of me
Het is zover. Morgen gaat het allemaal beginnen. Mijn grootste sportieve uitdaging ooit. Helaas starten we psychisch behoorlijk labiel, en gaat het op zijn zachtst gezegd helemaal niet goed met mij. Heel veel triggers naar moeilijke dingen in mijn leven en helaas moeilijk te begrijpen voor de buitenwereld. Ik heb er dan eigenlijk ook even helemaal geen zin in. Toch ga ik morgen starten en er het beste van maken. Ik ga jullie middels deze blog proberen op de hoogte te houden. Uiteraard doe ik dat ook via de overige social media. Volg mij vooral ook op Instagram. Daarnaast kan je mij volgen via de officiële vierdaagse app. Mijn startnummer is 50K510.
Het is lange tijd geleden dat ik zo’n lange periode had zonder dat ik blogde. Ik had genoeg inspiratie en ideeën, het ontbrak alleen even aan tijd. En het was misschien ook wel juist goed, omdat ik steeds meer (slechte) gewoontes probeer aan te passen en probeer het moeten los te laten en meer juiste keuzes probeer te maken. Bloggen is een hobby en de afgelopen weken wilde ik de tijd net even aan andere dingen besteden..
De kop is eraf. De eerste maand is voorbij gevlogen. En wat is er ongelofelijk veel gebeurd. Er branden veel kaarsjes om mij heen vanwege twee overleden in januari. Tegelijkertijd liggen er 2 contracten voor mij voor nieuw werk waarvoor ik nog moet kiezen. Er is een glimlach wegens vele mooie uitjes, bijvoorbeeld Feyenoord – PSV, het Depressiegala of bij vrienden kijken bij Gelderse kampioenschappen tafeltennis. Ik ging alleen naar de film en maakte epische wandelingen. Het is echt tijd om de balans op te maken van de maand januari.
Eind 2017 las ik het boek “Vele hemels boven de zevende” van Griet Op de Beeck. Ik was zelden zo geraakt door een boek. Ik zat ook wel een beetje in een labiele periode, maar toch kwam het allemaal onwijs binnen. De verhalen rondom eenzaamheid van verschillende mensen. Mensen die allemaal erg verbonden leken, maar toch worstelde met eenzaamheid. Elk op een eigen manier. Ik kon mij zelden in een personage zo goed inleven. Ik besloot woensdag alleen naar de film te gaan in het filmtheater in Nijmegen. Ik zag dat de film daar draaide. De film “Vele hemels boven de zevende”…