Toen vanavond iemand mij vroeg of ik nog goede voornemens had zei ik Nee, daar doe ik niet aan mee. Maar natuurlijk was dat niet helemaal waar, ik wist ze alleen allemaal nog even niet zo goed te verwoorden, of had in mijn hoofd er ook nog geen duidelijke cachet aangegeven. Maar inmiddels een paar uur later kan ik jullie natuurlijk wel een top 5 presenteren…
Gisteren was een heuglijke dag (ahum), ik beschreef alleen maar lichtpuntjes en hoogtepunten! Iets wat veel mensen vinden dat ik met name moet doen. Het was echter één van mijn moeilijkste blogs om te schrijven, omdat ik absoluut niet in de stemming was om een dergelijk positieve blog te schrijven. En zo ging het geheel tegen mijn doelstelling in om het eerlijke verhaal te vertellen op mijn blog. Toch was het ook wel goed om te zien wat ik dit jaar nog wel allemaal heb ondernomen en wat voor leuke momenten ik nog had. Helaas was het echter maar sporadisch dat ik er van kon genieten en was er ook bij het typen van al die leuke dingen vaak gedachtes aan hoe verschrikkelijk ik dingen ook had bevonden. Lees vandaag, mocht je dit willen, daarom mijn top 5 aan dieptepunten..
Hoewel het heel verleidelijk zou zijn om deze blog helemaal leeg te laten, omdat dat absoluut zo voelt op dit moment, ga ik toch maar proberen om jullie mijn positieve lichtpuntjes te presenteren van het afgelopen jaar. Zoals ik gisteren al zei ben ik dol op lijstjes, dus moet ik over de afgelopen 12 maanden ook wel een aantal positieve dingen kunnen benoemen. Nou, daar gaan we dan..
Hoewel voor veel mensen op dit moment pakjesavond begint, al begonnen is of zo meteen zal beginnen, zit ik even alleen in mijn huisje. Heel mijn omgeving heeft vast allemaal leuke plannen, maar voor mij is het een avond als zo velen. Gelukkig dat het voetbal gewoon doorgaat. Nog maar 4 weken en dan is het 2 januari en heb ik bij mij thuis mijn beste vrienden over de vloer voor een nieuwjaarsborrel. Tot die tijd in de overlevingsmodus. Hier een zure blog met de redenen waarom ik de komende weken zo haat…
Het gaat niet bepaald goed met mij deze week. Het zijn die zelfde indicatoren die ik al eens eerder aangaf. Niet op tijd op werk kunnen komen, totaal geen motivatie hebben om productief te zijn, ziekelijk met telefoon in de hand om aandacht vragen en alles als een Mount Everest zien. Heel even kon ik er gisteren door een borrel en uitje op een boot eraan ontsnappen, maar ik wist ook wel dat dat dat voor heel even was, en dat de ellende vannacht en vandaag wel weer terug zou zijn. De verschrikkelijke woensdag ligt al wel weer even achter mij, de volgende opmerkingen/gebeurtenissen zorgen ervoor dat het voor mijn gevoel een living hell werd:
Read More 5 opmerkingen die mijn woensdag tot een living hell maakte
Ik ben vandaag brak. Het afscheid bij team voorlichting en de gezellige borrel daarna hebben er wel een beetje ingehakt. Brakheid zorgt bij mij altijd voor veel darmklachten, als dat mijn hoofd de hele tijd negatieve gedachtes wil spuien. Ik doe alles verkeerd en mag er absoluut niet zijn. Het is kortom een ultiem depressieve dag, met ook veel klachten uit persoonlijkheidsstoornissen, omdat ik van iedereen aandacht wil, maar dat natuurlijk niet kan krijgen. Voor zo’n dag heb ik met mijn therapeut enkele praktische afspraken gemaakt:
Zo, wat een heftige verhalen deze week op mijn blog! Althans, ik vond het zelf best heftig om te schrijven en te delen, en zeker met alle actualiteiten was het al met al een erg heftige week. Dit gaat allemaal nog wel een nasleep krijgen in mijn toekomstige traject van therapie, medicatie en behandeling. In mijn hoofd ontstaat er een beetje chaos en paniek als ik daar al aan denk, maar ik probeer dat maar even uit te schakelen en het allemaal te ondergaan en in de toekomst wel zien waar het me brengen zal. Ik kan me ook voorstellen dat het voor jullie best schokkend en heftig was om te lezen deze week. In deze blog ga ik in op hoe jullie het beste met me om kunnen gaan..
Natuurlijk is zelfmoord best moeilijk voor te stellen als je heel erg van het leven geniet, als je overal het positieve wel van kan inzien en altijd heb geleefd met het gevoel dat er voor alles wel een oplossing is. Hoe graag veel mensen ook zo willen denken, is er bij sommige mensen een gedachtepatroon ontstaan waardoor deze oplossingsgerichtheid helaas niet aanwezig is in het hoofd. Deze mensen hebben dusdanig psychische problemen, waardoor ze niet kunnen denken in oplossingen of kunnen zien dat het altijd wel weer goed komt, ook al lijkt dat rationeel wel zo te zijn. Hierbij mijn top 5 van uitspraken die ik heb opgevangen in de maatschappij over suïcide en waarmee ik echt dusdanig oneens ben, hieronder licht ik ook toe waarom…
Read More Themaweek: Suicide (prevention) Week: 5 gedachtes/uitspraken over suicide die ik veracht