Waar Augustus al een maand van veel hoogtepunten was zette dat zich door in September. Helaas kwamen daar wel diepe dalen naast. Het mag daarom wel een hele drukke maand genoemd worden. Er waren te weinig momenten om stil te staan en hetgeen ook in de maanden na september er helaas te weinig van kwam, waardoor ik nu op deze één na laatste dag van het jaar pas tijd heb om erop terug te kijken…

Stemming

Mijn stemming was gemiddeld een 6.2. Wat daarin opvalt zijn de hoge pieken en de diepe dalen. Hoogtepunten waren het live meemaken van de Formule 1 in Zandvoort. Prachtig weer, Max zien winnen, nagenieten met een lange strandwandeling en in mijn eentje even alles van corona vergeten. Wat was dat lekker. Een ander hoogtepunt was duidelijk dat de Zweed die ik in Augustus in Kopenhagen had ontmoet overkwam naar Nederland. Op mijn 33^e mijn eerste nacht met een jongen in een hotel samen. Ik durfde intimiteit aan te gaan, we hadden mooie gesprekken in het bos en ik vond het verschrikkelijk dat ik na een paar dagen hem alweer moest laten gaan voor een ander hoogtepunt van mij: het rennen van de Socialrun. Weer 555km met een team rennen. Opnieuw een episch avontuur, waarvoor ik nu nog overweeg om in 2022 een eigen team te starten. Een week later bezocht ik het WK wielrennen in Leuven en weer een paar dagen later ging ik met de trein naar Barcelona om in oktober ook verder naar Zwitserland te gaan. Dat deze maand geen 9 gemiddeld scoorde is bijna een wonder…

Bevestiging vragen en omgaan teleurstelling

Maar al die mooie momenten werden afgewisseld met dieptepunten. Mijn werk moest stoppen eind september en dat betekende collega’s verliezen, stress voor de overdracht en pijnlijk dat we niet verder mochten gaan. Tussen alle drukte door waren er ook nog pittige haptotherapie sessies. Daarbij liet de Zweed na mijn Socialrun weekend weten dat hij daten op afstand verder niet meer zag zitten. Voor mij hoefde het ook niet per se, al zag ik mijzelf gewoon voor de leuk nog wel een keer naar Zweden gaan later in 2021. We hadden net hele fijne dagen samen gehad, maar hij zag het helaas anders en zo werd het gelijk afgekapt. Door de vermoeidheid en geen moment om stil te staan, omdat er zoveel gebeurde, scoorde ik na deze teleurstellingen laag op omgaan met teleurstelling en met de mate waarin ik om bevestiging vroeg. Hierdoor helaas ook diepe dalen. Om bevestiging vragen gaf ik mijzelf gemiddeld een 5.2 en omgaan met teleurstelling kreeg gemiddeld een krappe 5.5.

Overige coping in cijfers

De overige coping ging wel iets beter en leverde wel voldoendes op. De mate dat ik normaal om hulp vroeg kreeg een 6.1, maar dit kwam ook doordat ik eens een maand had met redelijk wat mensen om mij heen zodat dat makkelijker ging. Maar soms ging het online nog heel erg mis en zeker nadat de Zweed het verder niet zag zitten ben ik veel andermans grenzen over gegaan. De mate dat ik blij kon zijn voor een ander kreeg een 5.7 en de mate dat ik dingen niet op mijzelf betrok een 5.6. Beiden met na halverwege de maand pijnlijke hele diepe dalen, terwijl ik begin van de maand nog oprecht kon zien hoe mooi een kraamvisite en de geboorte van een baby bij vrienden was.

Telefoongedrag

De constante factor dit jaar is mijn telefoongedrag. Constant veel te veel. 6 uur en 50 minuten gemiddeld deze maand en wel met een record ontgrendelingen van gemiddeld 93 keer een op een dag. Veel doordat ik redelijk veel onderweg was, maar ook doordat ik door vermoeidheid mij niet tot andere afleiding kon zetten. Ik moet echt beter op mijzelf letten mag wel een les zijn deze maand. Want doordat ik er bijvoorbeeld ook een dag te veel op zat raakte ik op de laatste dag van de maand de weg terug naar het hotel kwijt in de nacht, doordat batterij leeg was. Hierdoor heb ik Barcelona bij nacht 1,5 uur langer gezien.

Overige coping

Van lezen kwam het natuurlijk niet veel, slechts 76 bladzijdes en geen enkel heel boek. Dat had beter gekund met al dat reizen. Hardlopen deed ik 176 kilometer en dat was naast de socialrun dus best behoorlijk wat kilometers vreten. Wandelen deed ik 27km, na de strandwandelingen bij Zandvoort niet veel meer dus. Tussendoor deed ik nog wel wat vrijwilligerswerk, voerde ik het gesprek over op de lijst komen voor de gemeenteraad van D66 in Nijmegen en was ik nog bij twee wedstrijden van Feyenoord. Soms ging het dus goed, soms kreeg ik wat kritiek dat ik met mijn vermoeidheid minder kon verdragen. Hierdoor maar liefst 15 dagen met negatieve uiting, waarvan 13 dagen ook met calimero gedrag, 7 dagen met een verwijzing naar er beter niet meer kunnen zijn en 4 dagen met sexting. Alsof het allemaal niet druk genoeg was zei ik toch JA tegen het campagneteam van D66 voor de gemeenteraadsverkiezingen. Ach jah, de balans zal een ding blijven, maar eerst na deze maand een welverdiende reis naar Barcelona en Zwitserland om tot rust te komen waarover jullie later in de blog over oktober kunnen lezen.