Januari duurde natuurlijk lang. Dat is jaarlijks al zo, maar met de komst van een avondklok, de lockdown die maar blijft voortduren en steeds verdere restricties qua sociaal contact was het ook een zware maand. Natuurlijk nam ik goede voornemens mee dit jaar in. Minder telefoon, meer stilstaan, blijven sporten, meer verdragen, meer lezen en op moeilijke momenten op een gezonde manier om hulp vragen. Een keiharde spiegel met een heftig incident liet zien dat deze voornemens niet zomaar gaan..

Een crisis ziet er bij mij vaak uit dat ik niet meer in staat ben om gezond om hulp te vragen. Vaak zoek ik via whatsapp of op twitter dan contact en moet ik allemaal negatieve dingen delen. De ander kan dan vaak niets goed doen en ik ben niet in staat om steun te ontvangen. Ik zit dan zo heftig in mijn boosheid, niet in staat om mijn verdriet toe te laten, en kan alleen maar schreeuwen om gehoord en gezien te worden. Het brengt nooit wat ik nodig heb, maar ik ben niet in staat om aan dat aan te voelen en om te draaien zodra het heftig mis gaat.

Heftige crisis

Mijn jaar begon nog best wel redelijk. Veel attente berichtjes naar naasten op nieuwjaarsdag. Dit werd gevolgd door fijne wandelingen met naasten en daarnaast kocht ik voor mijzelf een aantal nieuwe dingen. Toen ging het door alle heftige nieuws en situaties in de USA een beetje mis. En ging het zoals ik hierboven beschreef. Een week later met de persconferentie over verlenging van de lockdown en een mogelijke lockdown kwam een nog grotere crisis.

De persconferentie leidde tot veel geklaag op twitter, wat leidde tot kritiek dat ik altijd alleen maar kan zwelgen in zelfmedelijden, nooit empathisch vermogen laat zien en gewoon echt niet sympathiek ben. Hierdoor kwam ik wederom in een erg negatieve bui. Al mijn zelfhaat werd getriggerd. En zo zette ik op twitter allemaal redenen waarom ik er beter niet meer kan zijn. In de spijt van die berichten besloot ik twitter te verwijderen en een lange douche te nemen om kwart over 12 op een doordeweekse nacht. Een niet te noemen volger schrok daarvan en dacht dat ik mijzelf iets aan zou doen. Deze volger belde de politie terwijl ik nog onder de douche stond, ik nam daardoor niet op. De politie besloot daarom een auto te sturen om te zien of ik mijzelf niets aan had gedaan. Eerst werd mijn huisgenoot aan de voorkant wakker gemaakt en vervolgens werd de poort achter open gebroken en met zaklampen op de deur gebonkt om bij mijn huis te komen. Zo schrok ik terwijl ik nog onder de douche stond. Ik kon gelukkig snel schakelen met dat het de politie was en kon ze overtuigen dat ik mijzelf echt niets aan zou doen. Ze verlieten toen na een paar minuten weer mijn dakterras, terwijl ik met alleen een handdoekje om mijn edele delen had uitgelegd hoe het met mij ging. Gelukkig werd ik niet meegenomen voor crisisopvang.

Het was een keiharde spiegel dat mijn gedrag en woorden online gevolgen hebben. De volgende dag verwijderde ik twitter definitief (met een uitleg dit maal), ik zocht weer contact met de huisarts voor hulp en begon met meditatie. In gesprekken tijdens wandelingen had ik het hier over met vrienden. De avondklok viel daarna wederom weer rouw op mijn dak, maar twitter was niet meer waar ik het allemaal ging delen.

Stemming

De hele maand had deze gebeurtenis impact. Het was niet zo andere crisis dan ik anders had beleefd, maar de gevolgen waren wel immens. Ik heb nog meer hulp nodig om beter te verdragen en het gaat soms heftiger mis dan veel naasten beseffen. Toch gaf ik na deze heftige gebeurtenis nog een goede presentatie voor werk om 9.00 de volgende morgen. Bizar, maar ook wel typerend voor mij. Werk is gewoon erg belangrijk en kan ik ook naast een bepaalde chronische suïcidaliteit die er op de achtergrond ook altijd is. Ik kan en zal er nooit naar handelen, maar het is een complex iets voor anderen om te begrijpen. Gelukkig werd ik wel rustiger en was ik meer in staat om te delen. Het blijft een zoektocht, maar met de nodige afleiding en herstel kwam ik toch tot gemiddeld een 5.6.

Bevestiging vragen en omgaan teleurstelling

Bovenstaande beschrijft hoeveel moeite ik nog heb met het omgaan van een teleurstelling en de hoeveelheid bevestiging die ik nodig heb op slechte momenten. Echter, ik verwijderde twitter opnieuw, net als in november en dat heb ik nu al langer volgehouden. Het maakt mij ergens ook eenzamer, maar ik was niet in staat om er gezond op te delen. De rest van de maand ging het daarom beter. Daarom kwam ik toch nog tot een 6.0 voor bevestiging vragen en een 6.1 voor omgaan met teleurstelling. Zo moet ik niet alleen dit negatieve benoemen, maar ook zien dat het veelvuldig wel goed ging. Onderstaande laat wel zien hoe labiel ik hierin nog blijf.

Telefoongedrag

Ik moest even wennen aan een leven zonder twitter. Het leidde niet onmiddellijk tot minder minuten op mijn telefoon. Toch zat de grootste piek wel bij dit incident en was het op het einde van de maand echt een knappe week. Uiteindelijk gemiddeld 3 uur en 25 minuten en met ruim 40 ontgrendelingen per dag. Beter dan het gemiddelde in 2020 en dat is dan toch winst.

Overige coping

In lijn hiermee mag ik trots zijn op de gemiddeldes voor blij zijn voor een ander: 6.2, dingen niet op mijzelf betrekken een 6.1 en normaal om hulp vragen een 6.2.

Ik heb toch vaker gebeld of gewandeld op moeilijke momenten naar aanleiding van bovenstaand incident. Er waren 19 dagen zonder een negatieve uiting, evenveel dagen als zonder Calimero gedrag. Het aantal dagen zonder een verwijzing naar er beter niet meer zijn was 23 dagen en maar liefst 30 dagen zonder sexting. En bovenal las ik 735 bladzijdes en 2 boeken uit. Daarbij ook al 150km hardlopen en 188km wandelen en daarbij dagelijks minstens 10.000 stappen of zelfs door de Socialrun uitdaging van 555.000 stappen de 600.000 stappen aangetikt. Tevens begon ik nieuw vrijwilligerswerk bij de EuroGames als media manager voor de editie in 2022 in Nijmegen. Naar aanleiding van mijn eenzaamheid verhaal in december ben ik ook nog betrokken bij een nieuw initiatief om eenzaamheid onder studenten meer op te lossen. Hierdoor was ik ook nog bij de EO voor een televisieprogramma wat waarschijnlijk ergens in maart op televisie komt en ging ik op Instagram live met Sigrid Kaag . Zo was er dit incident, maar zet ik mijzelf in werk en daarbuiten nog steeds op veel mooie en goede manieren in en moet ik dat ook zeker na deze maand onthouden..