Heel lang leek september 2020 mijn beste maand ooit te worden. Ik verdroeg teleurstellingen, legde mijn telefoon weg op moeilijke momenten, was lief voor mijzelf met gaan naar de film, keek veel sport, mocht weer naar het stadion en naar kantoor. Het was in balans. Op het einde kwamen er weer nieuwe maatregelen en merkte ik dat dat weer een persoonlijke weerslag had waardoor veel records niet werden gehaald. Geen ramp, want ik weet dat dat er ook bij hoort.

Het is sowieso gek om 2020 te vergelijken met vorig jaar. Wanneer mijn coping niet verslechterd doe ik het gewoon goed dit jaar. Dat is dan voornamelijk ook mijn streven. September was daarin grotendeels goed voor mij. Er waren weer meer sociale afspraken, ik ging er op uit, ik ging regelmatig naar kantoor, ik voelde waardering en ik had voor mijzelf een modus gevonden om in balans te blijven.

Stemming

Waar mijn stemming een redelijk stabiele lijn bleef gingen de besmettingen van covid19 weer in een steile lijn omhoog. Meer angst, onzekerheid en eenzaamheid zijn voor mij daarvan het gevolg. En dat zorgt ook dat ik mijn coping minder goed onder controle heb. In de eerste weken was een gemiste trein, slechte rijlessen en triggers aan verlangens van anderen die ik zelf al zolang mis reden voor dipjes in stemming.

Omgaan teleurstelling en bevestiging vragen

De maand begon met een afspraak met mijn therapeute. In de voorgaande maanden bleef verdragen moeilijk en ging ik daar vaak nog te impulsief mee om. Emoties kwamen te heftig en zorgde voor te ongezond gedrag en te diepe dalen. Ik ging onvoldoende goed om met teleurstelling en vroeg te vaak om bevestiging. Het gesprek gaf mij richting in nieuwe mogelijkheden van behandeling. Ik laat dit nog even op mij inwerken. Het gesprek zorgde voor een bepaalde acceptatie. Omgaan met teleurstelling ging daardoor vrij goed in deze maand: een 7.1. De mate dat ik om bevestiging vroeg, vooral online, kreeg daarbij een 6.6. Beide hoogste van dit jaar. Voor hulp vragen op moeilijke momenten gaf ik mijzelf een 6.4, blij zijn voor een ander 6.6 en niet op jezelf betrekken een 6.6. Al met al een maand om trots op te zijn!

Telefoongedrag

Mijn telefoon blijft iets waar ik verknocht aan raak. Deze maand was het ook vooral om de tour te kijken in de trein, maar ook vaak nog lekker scrollen op social media. Ik neem het in deze tijd wel even op de koop toe. Gelijktijdig las ik 916 bladzijdes en vier boeken uit. Prima eigenlijk in balans. Gemiddeld 3 uur en 22 minuten per dag en 53 ontgrendelingen. Ik wil graag onder de 3 uur blijven en onder de 50 ontgrendelingen. Ik zit daar al dichtbij en denk dat ik dat de komende maanden goed kan blijven volhouden.

Overige coping

Lang leek ik mijn record van mijn streak te verbreken. Echter stokte het bij 26 dagen op een rij, waarvan de eerste 19 dagen van deze maand. Ik wandelde minder, maar toch 123km. Daar bovenop liep ik 103km hard. In de laatste periode wat minder door wat meer darmklachten en de druk van mijn autotheorie leren (inmiddels in oktober gehaald!). Er waren 5 dagen met negatieve uitingen, 2 dagen met sexting, 3 dagen met calimero waarin ik te veel vergeleek en 1 dag waarin ik iets zei over de dood/zelfmoord. Hele lage aantallen waarover ik eigenlijk wel een bepaalde trots voel.

En verder…

Het leek lang de beste maand te worden, maar dat werd het door dipjes net niet. Toch kan ik zien dat ik het goede deed. Soms moeilijke momenten, maar erin blijven zwelgen doe ik niet meer. Ik werd genomineerd op twitter voor kaartjes tegen eenzaamheid en die staan hier fier op tafel. Ik wandelde met mijn ouders. Ik ging twee keer naar de kuip, ik had afscheid bij mijn opdracht bij de gemeente Houten. Ik had het over mijn verhaal met het CBR met een tweede kamerlid van D66 en ik nam een podcast op over mijn verhaal en leven met psychische kwetsbaarheid (binnenkort in je feed). Al met al een bewogen maand zover het kon. Laat ik in oktober deze goede dingen vooral doorzetten!