Het is alweer even geleden dat ik een coronahartjes schreef. De liefde was absoluut niet op, maar ik moest even een pas op de plaats voor mijzelf maken. Echter is het nu weer hoog tijd dat er wat coronahartjes worden gegeven. Het mag voor sommigen dan voelen alsof bijna alles weer kan, maar voor veel mensen is er nog een last van de huidige crisis. Sommigen kunnen er redelijk aan ontsnappen en kunnen goed doen alsof er bijna niets aan de hand is. Voor een bepaalde groep is dat alleen heel moeilijk: de examenleerlingen.
Natuurlijk hebben examenleerlingen al wel wat aandacht gehad in april in mei. De centrale eindexamens gingen niet door, het resultaat van slagen ging meer afhangen van schoolexamens. Eventueel was er een mogelijkheid voor een extra herkansing, wanneer het wegvallen van de centrale eindexamen in je nadeel uitwerkte. Voor een puberbrein nog meer onzekerheid, nog meer onduidelijkheid en niet weten waar je aan toe bent. Voor enkelen was begin april al duidelijk dat ze slaagden, voor anderen was het blokken in een periode waar nog heel het land in de fik stond. Dat moet pittig zijn geweest, al deden veel mensen dit af als dat dit wel relaxed was.
En zo ging er een lange periode voorbij van blokken, afwachten en voor de meeste leerlingen slagen. Voor enkelen was dat niet het geval. Deze kregen ergens nog een extra stempel: “In dat jaar dat bijna iedereen zijn diploma cadeau kreeg, kon je ook nog zakken” geeft een extra onnodig negatief oordeel over zowel de leerlingen die dit jaar slaagden, als de leerlingen die het jaar over moeten doen. Ik denk dat we daar nooit een hard oordeel over moeten vellen. Uiteindelijk komt het voor iedereen met zijn eigen pad wel weer goed, zou voor iedereen de milde boodschap moeten zijn.
De maand vol met spanning met elkaar. Vol met examenjournaals op radio en tv, van spannende centrale examens en berichten van het aantal klachten van het Laks. Ik mistte dat dit jaar als teken dat de zomer aanstaande was, laat staan dat een examenleerling dit zal missen, omdat dit hen ook ontzettend vormt. Het hoort bij de afsluiting van een periode van een aantal jaar waarin je je puberleven voor een groot deel afsluit. Een tijd van afscheid nemen van sommige vrienden, omdat deze naar een verschillende opleidingen gaan.
Maar de keuze voor opleiding is dit jaar ook een moeilijkere keuze. De open dagen waren er niet of beperkt online. De keuze moest alweer vroegtijdig gemaakt worden en ook nog met ontzettend veel onzekerheid hoe dat er in september uit komt te zien. Wel een artikel her en der daarover, maar hierover bleef het ook best wel stil in de media. Na een onzekere tijd, een andere en eenzamere afsluiting ook nog een onzekerdere keuze.
En dan is het nu de maand juni. De maand van examenreizen, iedere dag uitgaan en van vieren dat je je diploma hebt gehaald. Van ontdekken en verder ontwikkelen. Er is hier onvoldoende aandacht voor. Deze zomer zou de zomer zijn van Salou, van ieder moment brak in je bed liggen en van de opluchting en trots van het behalen van het diploma. De baantjes in de supermarkt zijn er nog wel, maar het kan ook zomaar zijn dat de coronacrisis ook het bijbaantje in de horeca of op festivals je bijbeunen en sparen heeft opgeslokt. Dus zowel de tijd van spanning, de moeilijkere keuze voor opleiding, de grotere eenzaamheid, het gebrek aan feest en vieren van je prestatie, het oordeel over de status van je diploma en het mogelijk wegvallen van inkomsten zorgt er allemaal voor dat de examenleerlingen dit jaar een andere tijd beleven dan ze verdienen.
En dan valt iedereen ook nog over ze heen, omdat ze te veel klitten in het park. Ik heb onwijs respect voor alle examenleerlingen die op een bepaalde manier er toch een weg in vinden om ermee om te gaan. Ik hoop dat de vlag vorige week waardig zwaaide en laat je niets vertellen over dat dit diploma minder waard is. En zo niet, ieder heeft zijn eigen pad en ook jij komt er nog wel. Ik hoop dat de studententijd of het vervolg van je middelbare schooltijd snel komt zoals je verdient. In ieder geval wat coronahartjes voor jullie. Of je nou slaagde of niet, jullie zijn zeker ook de helden in deze tijd! Ik hoop dat iedereen eens wat milder over jullie oordeelt. Jullie verdienen van iedereen nu juist liefde en steun!
Gedurende de Coronacrisis doe ik iedere week een oproep aan een vergeten groep die wel wat extra steun kan gebruiken. Deze week is dat voor de examenleerlingen. Mochten jullie andere coronahartjes willen sturen, laat het dan vooral weten! Wie weet neem ik dit de komende week mee. Ik wil absoluut niet andere groepen of de corona geïnfecteerden en hun naasten tekort doen, maar wil hierbij alleen ook nog een extra groep in de spotlight zetten omdat deze ook liefde en hartjes verdienen en die tot nu toe dat in de mainstream media nog niet veel hebben gehoord!