Het lijkt soms of ik deze coronahartjes blogs alleen maar schrijf met een vorm van narcisme. Waar ik zelf last van heb daar kom ik dan voor op. Dat is zeker niet helemaal waar, want ik ben verre van dak-/thuisloos, een weduwnaar of een alleenstaande ouder. Toch denk ik dat alles wat we doen voortkomt uit bepaalde eigen ervaringen en dat dat de intrinsieke motivatie vergroot. Daarom sta ik deze week stil bij de mensen die geen rijbewijs hebben, en daarom ernstiger in vrijheid worden ingeperkt dan velen anderen tijdens deze coronacrisis.

Van mijzelf is het wel bekend dat ik al sinds 2013 bezig ben met mijn rijbewijs te halen. Er waren 5 jaren zonder in een auto te zitten, maar nu sinds een jaar heb ik dat weer opgepakt. Veel wachttijd bij het CBR, veel rijlessen zonder progressie en nu weer een stop door corona. Pijnlijk en jammer. Al wil je nu leren autorijden door de extra beperkingen in het OV, dan is dat niet toegestaan. Het Openbaar vervoer is alleen bedoeld voor mensen met een vitaal beroep of voor wie het louter noodzakelijk is. Mijn baan en verlangen naar vrienden en familie zien vallen hier helaas niet onder.

Er wordt ook voor mensen met een auto aangeraden om er niet onnodig veel op uit te gaan en grote afstanden te reizen. Toch ken ik veel vrienden die in het bezit zijn van een auto die familie opzoeken, een wandeling maken in een natuurgebied verder weg of die vrienden opzoeken in een tuin op 1.5 meter. Ik zelf heb helaas die luxe niet. Als ik hoor hoe lang we nog een 1.5m samenleving houden en hoor over de reserveringen in het OV, dan ben ik echt bang dat ik nog erg lang alleen op mijzelf aangewezen ben.

Ik kan mij die angst ook voorstellen bij anderen zonder rijbewijs. Ik zie online mensen die van zorg afhankelijk zijn van het OV. Die door een aandoening niet mogen/kunnen autorijden. In deze crisis wordt de maatschappij ingericht op de autorijder. We vergeten even het milieu. Er zijn drive-ins om te testen, de McDonalds is alleen open om met de auto door de Mcdrive te rijden en met een auto kan je wel makkelijker naar kantoor of familie. Het is nog niet veel in het nieuws, maar de autorijder is hier duidelijk in het voordeel en kent meer privileges.

En daarom maak ik mij zorgen. Het is ergens logisch en niets aan te doen, maar ik roep toch op om oplossingen met mondkapjes meer te onderzoeken voor het OV. Anders ontstaat er een te groot gat in de samenleving met de mensen die hun oude leven al wel weer kunnen oppakken en de mensen die dat nog niet kunnen. Carpoolen is juist nu niet de bedoeling vanwege besmettingsgevaar. Alles wat het milieu zou helpen, maakt het Corona meer kapot. Het is ergens onwerkelijk en natuurlijk brengt Corona nu veel voordelen voor het milieu in de huidige lockdown, maar met een verkeerde exitstrategie kan het juist ook het milieu beschadigen.

En daarom de coronahartjes voor alle mensen zonder rijbewijs. Die zich ook zorgen maken over de toekomst. Die ook bang zijn dat ze nog lang in deze uitzichtloze fase zitten. Die groen zijn, maar nu toch erg worden gestraft. De coronahartjes voor jullie! Ik gun jullie snel meer perspectief en de privileges die de autorijder ook al geniet.

Hou je haaks allemaal!

Hartjes tegen de Corona van Thomas

Gedurende de Coronacrisis doe ik iedere week een oproep aan een vergeten groep die wel wat extra steun kan gebruiken. In de zevende week is dat voor de rijbewijsloze mensen. Mochten jullie andere coronahartjes willen sturen, laat het dan vooral weten! Wie weet neem ik dit de komende week mee. Ik wil absoluut andere groepen of de corona geïnfecteerde en hun naasten absoluut niet tekort doen, maar wil hierbij alleen ook nog een extra groep in de spotlight zetten omdat deze ook liefde en hartjes verdienen en die tot nu toe dat in de mainstream media nog niet veel hebben gehoord!