Het is weer een week verder. De singles zitten nog steeds alleen thuis. De chronisch zieken moet nog steeds extra oppassen. De weduwes en weduwnaars missen nog steeds die knuffel die ze ooit wel hadden. En de alleenstaande ouders hebben het drukker dan ooit. Die verdienen deze week wel even om een extra hart onder de riem gestoken te worden als dat ze het verdienen om in het zonnetje te worden gezet. Want deze groep is nog erg onderbelicht gebleven…

Toen een paar weken geleden toch het nieuws kwam dat de scholen dicht moesten was dit voor veel mensen een opluchting. Het kon toch ook niet zo zijn in deze gevaarlijke tijden dat we kinderen en leraren zo bloot zouden stellen aan de gevaren van verspreiding van het virus. Echter was er bij een groep ook onmiddellijk duidelijk dat dit grote implicaties zou hebben. Thuisonderwijs, werken ernaast, het huishouden. Waar zou de rust volgen. Dat geldt eigenlijk voor alle ouders, maar voor de alleenstaande ouders in het bijzonder.

Iedereen heeft in deze tijden min of meer moeite om alle ballen in de lucht te houden. Zorgpersoneel door de druk in de ziekenhuizen. Ouders door het werken en onderwijs geven tegelijk. Lang niet iedere werkgever is flexibel daarin of lang niet alle ouders hebben de vaardigheden en mogelijkheden om kinderen hierin goed te begeleiden. Alleenstaande ouders zijn vaak al een onzichtbare groep die voor inkomen en opvoeding moeten zorgen. In deze periode is dat even extra zwaar.

Het is een groep die overmatig vaak in armoede verkeerd. Die niet altijd de ruimte geniet om zichzelf vrije tijd te gunnen. Indien het om een ex partner gaat en gedeelde opvoeding na scheiding kan het ook erg zwaar zijn in het maken van afspraken. Natuurlijk gaat dit vaak goed, maar er als ouder alleen voor staan en in deze tijden extra rekening moeten houden met alle hygiënische voorzorgsmaatregelen terwijl het kind heen en weer reist is zwaar. Indien de andere ouder om een reden niet meer deels zorgt voor het kind is het zwaar door de fulltime functie van opvoeden, zorgen en troosten in deze periode. Hier sta je dan alleen voor. Dit moet ongekend zwaar zijn.

Het gemis van hulp, verantwoordelijk  voor opvoeding en inkomen, de onzekerheid in deze periode. Het is niet voor niets dat ik deze week deze groep heb gekozen voor een extra knuffel. Ik kom net in alle rust van het lezen van mijn boek op het dakterras. Als alleenstaande ouder is dat alleen een droom. En in deze tijden helemaal. Zowel financieel, als qua gezondheid als qua multitasking vergt het erg veel uitdaging om het allemaal voor elkaar te boksen. En jij wordt op televisie niet genoemd. Dat moet ongekend zwaar zijn.

Daarom gaan de coronahartjes deze week naar de alleenstaande ouders. Ze verdienen meer dan wie dan ook om nu ook gehoord en gezien te worden. Ik hoop dat jullie aan de kwetsbare en de minder kwetsbare ouders in jullie omgeving nu eens aanbieden om een keer boodschappen te doen, een kaartje door de bus doen of een digitale knuffel sturen. Dat is deze weken voor deze helden wel meer dan gepast!

Gedurende de Corona crisis doe ik iedere week een oproep aan een vergeten groep die wel wat extra steun kan gebruiken. In de vierde week is dat voor alleenstaande ouders.. Mochten jullie andere coronahartjes willen sturen, laat het dan vooral weten! Wie weet neem ik dit de komende week mee. Ik wil absoluut andere groepen of de corona geïnfecteerde en hun naasten niet tekort doen, maar ik wil hierbij alleen ook nog een extra groep in de spotlight zetten omdat deze ook liefde en hartjes verdienen en die tot nu toe dat in de mainstream media nog niet veel hebben gehoord!