Op werk zag ik mailtjes voorbij komen dat er begrip was voor medewerkers met kinderen en werd hen een extra hart onder de riem gestoken. Er werden foto’s gedeeld hoe hier creatieve oplossingen voor gevonden kunnen worden. Er werden artikelen gedeeld hoe je met je partner naast je toch goed productief thuis kon werken. Er werd aandacht voor gevraagd. Ik voelde mij als single even niet gezien.

De eerste week van deze zware pandemie valt mij zwaar. Ik was ook niet helemaal fit en het raakt mij psychisch. Ik zal voor een ontzettend lange tijd knuffels en fysiek contact moeten gaan missen. Ik heb huidhonger, maar mag daar niet aan toegeven. Natuurlijk is het onwijs improviseren met ook de kinderen thuis. Natuurlijk valt het zwaar met constant op elkaars lip. Maar dat verlangen wat ik daarin heb word bij mij onwijs aangewakkerd en dat dat al heel mijn leven onbeantwoord is gebleven.

Ik denk niet dat ik de enige zal zijn en daarom wil ik erg graag hierbij veel coronahartjes doen voor de alleenstaande singles zonder kinderen die alleen wonen. Die nu ook niemand zien. Die alle oproepen voorbij zien komen voor ouderen, kwetsbaren en medewerkers in de zorg. Geheel terecht en die mensen mogen absoluut niet overgeslagen worden. Ik zie alleen nogal een grote groep die wordt vergeten: De singles.

Daar zit je alleen heel de week. Thuis. Niemand gezien. Je belt met wat vrienden, maar die zijn veelal druk in de overlevingsstand met kinderen of met elkaar. Je skypet met wat collega’s waar je de kinderen voorbij ziet lopen. Je voelt je niet gezien. Je mist het sociale contact. Je mist de ontmoeting met andere mensen. Helemaal alleen verblijf je in quarantaine en zie je de 1,5m afstand.

Je boodschappen doe je alleen. Je houdt je perfect aan de gevraagde regels. Alleen het blijft eenzaam. Ik hoop dat iedereen ook een beetje aan zijn vrienden denken die single zijn. Juist zij zijn zo afhankelijk van sociale interactie en worden nu getroffen. Juist voor hen veranderd en nu heel erg veel en zal dat ingrijpend zijn op hun psychisch welbehagen.

Daarom roep ik iedereen op om ook aan de alleenwonende singles te denken de komende weken. Breng een keer eten. Bel een keer wat vaker. Organiseer een feestje via skype. De singles hebben het nodig in deze tijden. Niet alleen zij, natuurlijk ook de vakkenvullers, kwetsbare medemensen, mensen in de zorg en ouderen. Maar ook onder hen bevinden zich singles. En wie hebben die nu? Ze mogen voorlopig niet meer daten en op bepaalde leeftijden groeit de wanhoop of ze ooit nog wel samen komen. Dat is extra pijn in deze coronatijd.

Ik hoop daarom dat je vanuit je huis als je samenzit daaraan kan denken. Dat je ze niet alleen laat. Dat je een digitale knuffel kan geven of een kaartje kan sturen. Als je toch al aan het schrijven bent voor de oudere medemens, kan het ook wel voor die single vriend(in). Een beetje gezien worden in deze tijden hebben we allemaal nodig. Loop daar niet te snel aan voorbij. Biedt troost en steun en natuurlijk samen lachen. Het zijn voor iedereen pittige tijden, maar laten we de alleenstaande singles daarbij niet vergeten. Geef hen wat extra hartjes tegen de corona komende week. Ik weet zeker dat ze het nodig hebben en kunnen waarderen. En ja, dat geldt ook onwijs voor mijzelf!

Hou je haaks allemaal!

Hartjes tegen de Corona van Thomas

Gedurende de Corona crisis doe ik iedere week een oproep aan een vergeten groep die wel wat extra steun kan gebruiken. In de eerste week is dat voor de singles. Mochten jullie andere coronahartjes willen sturen, laat het dan vooral weten! Wie weet neem ik dit de komende week mee. Ik wil absoluut andere groepen of de echt zieken en hun naasten absoluut niet tekort doen, maar wil hierbij alleen ook nog een extra groep in de spotlight zetten omdat deze ook liefde en hartjes verdienen.