Het is weer zover! Het record is al bereikt qua bedrag dat we ophalen, maar het mag altijd nog meer natuurlijk. Het is alweer de derde keer op rij dat ik mee ga doen aan dit gave evenement wat zo bij mij past. Een evenement dat hardlopen en openheid over psychische aandoeningen met elkaar verbind. Iets wat heel erg bij mij dromen en doelen past.

Daarom loop ik weer mee. Team Astare (2018) en Team Samen Sterk zonder stigma (2017) doet dit jaar niet mee dus ik moest halverwege de zomer op zoek naar een nieuw team. Ik vond deze echter snel en ik voel mij hierin heel erg thuis. Team Fit4fun (2019) bestaat zoals alle teams uit een mooie groep diverse mensen die allemaal hun zelf zijn. Ieder met eigen verhaal.

Socialrun

Waar ik dan aan mee doe? Een estafetteloop van 555km van Soesterberg naar Soesterberg. Linksom en omdat de Afsluitdijk dicht is voor lopers lopen we ook dit jaar wat zuidelijker in het westen. Het wordt episch. Met 11 lopers (2 teams van 5 en 2 mensen wisselen elkaar af). 4 fietsers (2 bij ieder team) en een mooi ondersteunend team. We starten op vrijdag 20 september 2019 om 11.35.

Belangrijke Linkjes

• We doen mee om geld op te halen voor projecten die bijdragen tegen stigma over psychische aandoeningen. Je kan ons nog sponsoren via sponsorpagina . Deel deze pagina ook vooral!

• Daarnaast kan je ons natuurlijk volgen. We zijn team 8: Fit4fun

• En waarom ik natuurlijk meedoe. Check mijn verhaal dat ik hier op deze blog al vaak deelde, maar op de dag af vandaag precies 2 jaar terug: Verhaal bij nieuwsuur

The Night before

Hoewel ik de adrenaline en spanning gedurende de gehele week altijd wel voel was het wel een hele drukke week op werk. Bizar welke ballen ik allemaal in de lucht moest houden. Tegelijkertijd zie ik daarin ook wel veel meerwaarde van mijzelf en kan ik veel betekenen daarin. Ik ben trots op de stappen die zijn gezet. Echter had ik daardoor erg weinig tijd voor voorbereidingen. Mijn tas moet nu nog gepakt worden. Ach, wat is ook de verandering daarin. De afwas toch nog maar even laten staan. Feyenoord afkijken, alles pakken en slapen. Vizier op de run en de rest komt ergens nadat ik bij ben gekomen eind volgende week wel weer.

Blessure

2 weken terug viel ik op de Mountainbike en ik heb nog last van mijn ribben (gekneusd). Vooral na slapen is het zwaar en komend weekend vergt best veel slapen – opstaan – rennen. Dat wordt spannend! Ik ren ook lang niet meer zo snel als in 2018 en 2017 door vage lichamelijke klachten die mij meer parten spelen. Maar het is dan ook de socialrun. Geen run om snelheid, maar juist om het teamgevoel en om te delen met elkaar!

Slaap

Veel slaap zal ik komend weekend niet pakken, dus daar is het nu maar tijd voor. Daar begint het avontuur! 2019 editie is aan! Dromen over onderstaand parcours.

• 

Vrijdag 8.00

Liggen was even verleidelijk, want dat zal ik missen de komende dagen! Maar mijzelf uit bed gesleept, de laatste dingen vergeten en toen weg! Voelde nog behoorlijk moe, pijn in keel en ribben. Kortom, er helemaal klaar voor. De bus was 5 minuten vertraagd! Dit werd mijn eerste snelle run op het station, maar made it! Nog veel runs zullen volgen. Stop is nu 9.42 op driebergen waar ik in auto kan stappen om te reizen naar het startterrein! Letsssss gooooo!

Vrijdag 11.00

Het eerste startschot wordt gegeven door staatssecretaris Paul Blokhuis! Wij maken ons op voor de start van 11.35. Nog even op de groepsfoto!

12.15

Ik ben loper 5 van team A. En hierbij de eerste etappe! Ik loop best lekker en enthousiast ongeveer 14km/h. Dat doe ik daarna ook met stint 2 wanneer mijn etappe iets te kort is, maar dat is soms moeilijk afmeten met busje. Weer is lekker, misschien iets te warm. Het ging na 10km even mis met busje. Tevens deed de tracker het even niet. Echte socialrun perikelen dus!

15.30

Omstreeks 15.30 het middelpunt bij 48km en dat in precies 4 uur ongeveer! Prachtig gemiddelde als team met 12km/h. Het rustpunt is dichtbij en we eten daar heerlijke pasta, werken social media bij en genieten nog even van het zonnetje. We liggen voor op schema en sfeer is goed. Team B mag nu het werk doen. Ik heb zelf amper 8km gelopen. Dus lichaam voelt nog rustig, maar dat zal straks anders zijn!

18.00

We moeten ons weer klaar maken om naar de start te gaan! We moeten namelijk nog drie kwartier rijden ruim naar Wijhe waar we weer wisselen. Ik stap niet in het busje maar rijd met iemand mee van basiskamp, die ook nog stukje met ons mee gaat. We passeren veel teams op weg naar wisselpunt en toeteren er op los! Dat was leuk! We rijden even verkeerd, krijgen ruzie bij onze wild plasplek.

19.45

Omstreeks 19.45 mag ik weer starten bij prachtige zonsondergang! De overdracht van Team B naar Team A is weer rond! We hebben wel een nieuwe loper, want iemand kon alleen etappe 1. Deze doet nu mee en morgenvroeg, waarna we weer nieuwe krijgen.

20.30

De eerste 100km zitten erop!

21.15

Ik moet twee keer snel achter elkaar, om het jaarlijkse momentje met mijn zus te beleven! In Zwolle fietst ze een stukje mee met mij en praten we kort bij! De huwelijksreis was mooi en gaat goed met Saar! Goed om te horen! Het tenpo ligt nog ruim boven de 13km/h. Dus ergens wel prima!

Zaterdag 0.30

Het wisselpunt! Wat een donkere, maar toch snelle etappe. Het totaal voor mijzelf staat op 21km vandaag. Snel douchen, kopje soep en om 1.30 in bed. Succes deze nacht Team B!

Zaterdag 4.00

We worden alweer gewekt. We slapen in brandweerkazerne en konden gelukkig gebruik maken van de faciliteiten. Wel hadden we last van veel lawaau en was mijn slaapmatje/kussen van een bank niet bepaald bevorderlijk voor mijn ribben. Met wat gestress en verse koffie vertrekken we gelukkig wel op tijd om 4.45.

Zaterdag 5.35

Daar is de wissel! Team B heeft ook mooi doorgelopen. Die mogen nu nog even rusten en wij mogen weer van start! Dit wordt een heerlijke etappe met nevel en zonsopkomst. Echt genieten! Vlak voor deze wissel heett Team B het 200km punt gepasseerd!

Zaterdag 8.00

De zon komt verder op. Het voelt allemaal wat zwaarder dan gisteravond, maar het tempo is nog prima en als team lopen we lekker door! Het uitzicht blijft genieten!

Zaterdag 9.30

We lopen langs de camping waar team B staat. De wissel is paar km verder. We zetten al een loper af voor massage en gaan nog even door. Team B is iets te laat met fietsers en door vermoeidheid is er wat irritatie. Ook dat is de socialrun! Geeft natuurlijk allemaal niets, want liggen nog ruim op schema en gaat gewoon lekker! Wij mogen lekker rusten!

Zaterdag 11.00

Massage check. Koffie check. Zonnetje en oogjes sluiten check. Wat gisteren ook wel leuk was is dat we feestelijk langs een GGZ terrein werden onthaald. Op een podium rende we als team daar over het terrein! Mooi en warm gebaar. We maken ons langzaam gereed voor de volgende etappe deze middag!

En tot zover de live liveblog. Zo’n weekend is zo intensief, vermoeiend en vol met mooie momenten dat je met elkaar deelt, dat livebloggen er niet meer inzat. Mijn spaarzame tijd ging op aan verder lopen, massage, aanmoedigen, knuffelen, delen van gesprekken, lachen, rekken, douchen en veel andere dingen. Hierna probeer ik zo exact mogelijk weer te geven hoe het avontuur verder is gegaan.

Zaterdag 12.15

We moeten alweer verder voor de volgende etappe. Team B loopt dus ook lekker door. Wij zelf wisselen opnieuw met een loper. We nemen afscheid van … en Jurgen komt er voor in de plaats. We rijden richting Leeuwarden alwaar de wissel plaatsvindt. We zijn er veel te vroeg, maar dat geeft verder niet. We hebben wat lol en mogen dan weer verder! Op naar de volgende etappe.

Zaterdag 14.00

We wisselen de hele tijd om de 2km. Op de wisseldag ging dat op een gegeven moment ook fout en liep ik samen met een fietser die ook af en toe ging lopen een stuk meer. Hierdoor is dit ook wel een Thomasje gaan heten. Opnieuw moet de auto nu een groot stuk om en ren ik maar verder. Ik heb mijn 2km zo ingedeeld dat ik een tempo van 13.5-14km/h precies zolang volhoud. Dat is nu op zaterdag ook al wel meer 13km/h geworden, maar nu zakt het verder terug. Mentale uitdaging die als falen voelt. Rond 3.3km kan ik in de bloedhete zon worden afgewisseld.

Zaterdag 16.30

Het is een hete shift. Een teamgenoot heeft een pijnlijke trigger bij het GGZ terrein in Friesland. De socialrun draagt wel bij aan veel openheid en steun, dus gelukkig kunnen we dat opvangen. We lopen veel in de volle zon. Op een gegeven moment wel meer met tegenwind, maar het biijft warm. Soms over lange rechte wegen, dan weer over kronkelweggetjes met veel verkeer. Omstreeks 16.30 komen we aan bij de Afsluitdijk. Deze is dit jaar dicht voor lopers, dus hier gaan we allen overheen met busjes. We krijgen nog een lekkere suikerkoek op het terrein waar we aflossen. We zijn hier als een van de eerste teams, dus er is nog niet helemaal opgebouwd, maar dit geeft verder ook niets. We kunnen met zijn allen door!

Zaterdag 18.30

We moeten een groot stuk omrijden en staan lang vast. We zijn op weg naar het basiskamp in Castricum. Op het terrein van Parnassia mogen onze campers staan en mogen we ook op een matje. We krijgen lekkere nasi, kunnen gebruik maken van een douche en ik mag lekker in het slaapzaaltje iedereen wakker houden met mijn gesnurk. Natuurlijk triggert dat ook wel weer een beetje zelfhaat, maar tegelijkertijd weet ik dat ik er gewoon mag zijn en kan ik er ook weinig aan doen. De massage sla ik over, want ik moet echt een paar uur slaap vatten, er is al te veel tijd verloren!

Zaterdag 21.00

Ik ben alweer wakker en op. Langzaam moet iedereen ook wakker gemaakt worden, want opnieuw rent Team B lekker verder. Met slaperige hoofd maak ik wat grapjes, drink ik een koffie en pak ik weer nieuwe kleding. Gewoon in korte broek en shirt komende nacht, want zo erg gaat het niet afkoelen. Ik blijk er geen spijt van te hebben later op de avond.

Zaterdag 22.15

De wissel! Ik mag weer als eerst. Er wacht maar liefst een etappe van 58km door de donkerte. Ik voel mij nog wat stijf, maar het tempo kan ik rond de 13km/h houden. De ribben zijn wel iets voelbaar na weer even op een matje, maar het valt op zich mee. Ik blijk een lichtgevend hesje te zijn vergeten, maar natuurlijk kunnen we deze makkelijk tussen Team A en Team B delen. Dat is ook de socialrun, delen, delen, delen met elkaar.

Zondag 0.30

We lopen veel langs dronken jongeren die uitgaan. Donker de nacht in. Vrienden van mij zitten in Haarlem, maar afspreken lukt even niet. Een teamgenoot kan wel een stop plannen bij mensen langs de kant in Haarlem. Iedereen loopt nog redelijk lekker. De organisator heeft haar etappe terug gebracht tot 1.5km. Aanpassen en goed luisteren naar je lichaam hoort er ook bij.

Zondag 1.30

We zien een dronken brommer omdraaien midden op een fietspad. Even later komt hij toch aanrijden en is hij opgelucht dat we niet van de politie zijn. Hij zegt nog wat vervelends over homobosjes, en iemand uit mijn team maakt er nog een stom grapje over. Ik merk dat ik het in mijn hoofd stom vindt dat ik even niet hier tegen ageer. Het is de vermoeidheid. Stom alleen dat dit moment van homoseksualiteit een beetje mijn nacht verpest en ik er niet zoveel over durf te zeggen.

Zondag 2.00

We lopen de hele nacht in de buurt van Zilveren Kruis Achmea. Op een gegeven moment weten we ze achter ons te laten. Dit geeft toch een mooi teamgevoel. Nog even volhouden en dan kunnen we weer afgelost worden!

Zondag 3.00

We zijn bij het wisselpunt. Team B is alleen nog lang niet klaar met de fietsen. Hierdoor komt Zilveren Kruis Achmea ons weer voorbij. Dit levert frustratie op. We hadden ze al achter ons zitten sinds het pondje bij Velsen/IJsselstein. Het is natuurlijk geen wedstrijd, maar toch jammer. Het is de vermoeidheid natuurlijk ook dat tot extra irritatie leidt. Ik kan het gelukkig beetje loslaten en wens Team B nog succes.

Zondag 4.00

We staan met campers op parkeerplaats zonder voorzieningen. De Mac is al dicht dus kunnen niet naar de WC. Het is beetje behelpen met waar iedereen slaapt, maar het is toch maar voor korte duur. Een kleine 2 uur kunnen onze oogjes toe.

Zondag 6.00

Team B wordt aangehouden door politie om te blazen. Wie rijdt er zo rustig midden in de nacht? HEt is een van de komische momenten deze socialrun. Wat brengt het toch mooie momenten met zich mee. Team B blijft lekker doorlopen en zo is het voor ons alweer tijd om op te staan. Een broodje, koffie en afscheid van masseur die al naar huis gaat en de finish niet mee kan beleven. Wij maken ons op voor de start die dichtbij is!

Zondag 7.15

Ik mag opnieuw starten! Onze laatste etappe gaat beginnen. Het is nog fris, maar opnieuw krijgen we delen van een mooie zonsopgang mee. Er worden actiefoto’s gemaakt. We genieten. We houden elkaar goed in de gaten en zien het einde steeds meer in zicht komen. Iedereen loopt nog relatief lekker.

Zondag 9.00

Ik zit compleet stuk. Mijn maag/darmen kunnen absoluut niet tegen deze vermoeidheid, dus ik kan echt niet meer. Het is daarbij lastig dat ik ook psychisch voel dat ik het slecht trek dat ik mijn tempo niet kan houden, dat ik niet zo kan sprinten als de andere teamgenoten. Ik moet het loslaten, maar de vermoeidheid is te groot om te weten wat ik moet doen tegen deze negatieve patronen.

Zondag 9.30

We lopen als groepje door een frites fabriek. Het is er nog rustig, want we zijn echt een van de voorste groepjes. We lopen er met zijn allen doorheen. Het is wel een mooie belevenis en grappig om te zien! Aansluiten is gelijk mijn laatste etappe. Ik kan echt niet meer. Het wordt maximaal 1.3km zeg ik. Het is alleen een busje dat vaststaat, waardoor ik toch langer doorren. Hierdoor is mijn laatste wissel ook niet zo feestelijk als bij de andere lopers.

Zondag 10.15

De laatste wissel naar Team B. Iedereen liep op het eind nog 1km van Team A en steeds werd dat met applaus onthaald. Op het eind natuurlijk ook voor de fietsers! Wat een prestatie. Ik probeer mijn eigen trots te vinden, maar dat duurt wel even. Waarom kunnen de teamgenoten wel alles eruit halen in die laatste etappe. Waarom was dat warme onthaal er niet voor mij? Mijn psychische kwetsbaarheid is altijd wat minder zichtbaar. Hierdoor word ik soms overschat. Het raakt mij even meer dan ik laat zien. Team B haalt ons heel erg trots binnen, waarna zij beginnen aan de laatste etappe.

Zondag 11.00

We zijn al terug bij de finish alwaar we moeten wachten op Team B. Er is voor iedereen spek en ei. Mijn darmen/maag kunnen dat even niet aan. Ik eet wat crackers, en kijk naar het eerste team dat binnen is en zit verder in een stoeltje bij de campers. Wat een prestatie wel opnieuw. Wat een weekend. Het is niet anders. Langzaam komt er wel weer wat ruimte voor mijn trots.

Zondag 12.00

Ook de mindere momentjes horen erbij. Ook dat is Socialrun. Het is iedereen in zijn eigen kracht en waarde. Het is overwinnen. Het is doorgaan. Het is doorvechten. Het is alles geven. Het is durven delen of het soms voor jezelf houden. Het is feesten. Het is knuffelen. Het is aanmoedigen als het niet meer gaat. Het is afleiding zoeken. Het is opeens in slaap vallen. Het is waardering uitspreken. Zonder elkaar hadden we dit allemaal echt niet gekund.

Zondag 13.00

Mijn ouders, zus en nichtje zijn er al. Team B komt erg dichtbij. En daar is dan de FINISH! De laatste 100m rennen we gezamenlijk de finish over. Bizar! Even moet de tracker nog gehaald worden uit de camper, maar dan mogen we ook het podium op! Met het laatste beetje energie springen we op het podium, drinken we champagne en feliciteren we elkaar. Natuurlijk medailles en een dikke knuffel met initiator en organisator Frank Bonekamp! Wat een held!

Zondag 15.30

Er volgen te veel biertjes. Er volgen vele knuffels en mooie gesprekken met mensen die ik ken van andere jaren. Er zijn knuffels met mijn nichtje, zus, zwager en ouders. Even verdriet, omdat er nog steeds geen partner of vrienden zijn hierbij voor mij. Anderzijds laat ik dat snel los. Dit weekend was mooi, episch en vol spannende mooie avonturen!

Dat was dan de editie 2019! Opnieuw een team en weekend om nooit te vergeten. Ja, er zaten weer hele zware momenten tussen en ook momenten waarin ik klein beetje terugviel. Maar absoluut mag ik daar niemand voor aanrekenen, Het past bij de volledige ervaring van de Socialrun. Bij alles wat dit weekend zo mooi maakt. Ik moet voor mijn gevoel weer een jaar bijkomen, maar editie 2020 staat zeker alweer in de agenda! Ik houd zo van dit evenement!