We zitten alweer 5 dagen in september en ik heb nu pas tijd om terug te kijken op augustus. Het was best wel een goede maand. Natuurlijk ging het ook nog wel eens mis, maar over het algeheel kan ik zeggen dat er toch een bepaalde knop is omgegaan. Ik ben van toegevoegde waarde op het werk, in vriendschap, voor familie en bovenal voor mijzelf. Dat gevoel komt steeds vaker en langer terug, en augustus heeft daar zeker een positieve bijdrage in geleverd.

Ik zoende weer eens! Helaas kwam er geen gevolg, maar het was iets! En dat ik daar zo op terug kan kijken is de grootste winst. Het was op de mooie GayPride waarop ik helaas ook een grote trigger had en een moeilijke terugval. Dit zorgde voor pijnlijke confrontaties en moeilijke gesprekken. Toch waren het ook hele open en goede gesprekken en heeft het mij meer inzichten gegeven. Het is niet voor niets dat ik nu mijn streak op de koelkast heb hangen en dat ik onlangs nog met een hele lieve vriendin werkte aan een plan voor indien een streak eindigt. Er is nu bijna aan alles wel gedacht.

Het was de maand waarin ik weer eens therapie had. De maand waarin ik doorknokte en gezond gedrag bewust vaak kon inzetten; telefoon uit, rondje lopen, moeilijke dingen accepteren. Het is de maand waarin ik weer kon hardlopen en dat ook voor 98km deed. Het was de maand waarin ik op werk meer mijn draai begon te vinden en een nieuwe opdracht binnensleepte. Het was de maand dat ik weer iets meer begon te lezen, ongeveer 350 pagina’s in 3 boeken.

Mijn stemming was gemiddeld een 5.9. Dit voelt lager dan ik dacht, maar dat komt door mijn grilligheid en een aantal hele diepe dalen waarop het erg mis ging. Na een dip was ik een week erg down dat ik het weer niet vol kon houden. Nu weet ik dat dit erbij zal blijven horen en heb ik dus een plan om mij sneller te herpakken. De hoop is daarom dat september nog beter gaat zijn. Uiteindelijk waren het 7 onvoldoendes en 24 dagen voldoende. En dat is de meest positieve balans van dit jaar!

En wat was nog moeilijk? Mijn telefoonverslaving. Opnieuw meer dan 3 uur gemiddeld: 3 uur en 20 minuten. Met gemiddeld 59 ontgrendelingen per dag. Nog te veel, maar met het aantal ontgrendelingen is wel al een positieve lijn ingezet. Op werk was ik productiever en legde ik het ding vaker weg. In de avond ging het dan toch nog iets te vaak mis.

Maar al met al kan ik zien dat het een maand was waarin ik toch een bepaalde knop kon omzetten en positiviteit kon vinden. Ik kon de moeilijke tegenslagen beter accepteren. Kwam het doordat ik weer kon hardlopen? Door de sessie therapie? Doordat het echt menens was tussen mij en vrienden en daarom tussen mij en sommigen toch ook echt niet langer ging? Het was nog steeds de maand waarin ik opnieuw iets heel gaafs moest afzeggen. Maar tegelijkertijd bleef ik er niet in hangen en ging ik weer verder. Misschien kwam het wel door al het bovenstaande, maar dat maakt ook eigenlijk niets uit. Ik deed het!

Al met al ben ik daarom trots op augustus. De maand van opnieuw escape rooms met oud bestuur. Van onderhandelingen met werk en een nieuwe opdracht. Het was de maand waarin ik oom ben geworden en pijn over mijn eigen liefdesleven voelde. Het was de maand waarin ik naar NEC – Dordrecht ging. Het was de maand met veel taken voor D66. Het was de maand van een leuke verjaardag en dat ik lekker assertief was. Het was de maand van een gesprek met de minister van onderwijs. Het was de maand van nieuwe mensen ontmoeten bij een twitterfeestje. Het was de maand van meer dan 24 uur in de trein. Het was de maand met veel mooie sport op tv. Kortom het was zoals mijn leven altijd is: verre van saai. En laten we deze balans vooral voort zetten in september. Want ondanks de dipjes en diepe dalen, waren er deze maand opnieuw 1001 mooie verhalen!