Ik ben vandaag even heel boos. Boos, verdrietig en ik heb eigenlijk een heel wanhopig gevoel. Ik weet het gewoon even niet meer. Tegenslag op tegenslag op tegenslag. Ik weet dat ik daarmee volgens sommige mensen te veel in de slachtofferrol blijf hangen. Dat deze blog waarschijnlijk ook onwijs narcistisch, egoïstisch, vol zelfmedelijden is en vol met alleen maar negatieve uitingen die mij niet helpen. Maar de maat is even compleet vol. Ik zie het licht niet meer en de tijd, energie en geld voor oplossingen zijn niet voorhanden. Het is op. Ik heb zoveel in mijzelf geïnvesteerd en het loont gewoon niet.
Werk
Het valt tegen op werk. Iets wat ik misschien wel wist met deze keuze, maar ik ben doodop en heb het gevoel dat ik het niet trek. Na een aantal uur werk is het opeens steken in mijn hoofd, darmkrampen, meer jeuk, steken, hoofdpijn, zweten, issues. Iedereen zal denken aan psychische druk en ik zelf denk nog meer aan vage lichamelijke klachten waar geen oorzaak voor wordt gevonden. Het feit blijft echter dat het werk minder gaat dan moet en dat ik niet weet wat dit voor gevolgen gaat hebben. Ik wil niet in een nieuw traject met bedrijfsarts. Ik had deze klachten al bij 32 uur werken, en nu werk ik ook nog 36 uur met een extra opdracht. Ik zou dit aan moeten kunnen als iedereen anders, maar dat is niet het geval. Kan ik dan maar 16 uur werk aan ofzo? En hoe moet ik dan rondkomen en van alles? Ik ben teleurgesteld. Ik maakte een stoere keuze voor een nieuwe uitdaging en wilde dat het zich ging belonen. Maar het feit is dat ik mijzelf weer eens keihard tegenkom. Ik investeerde in een nieuwe baan, maar beloond werd ik niet.
Darmen
Ik zit in een traject met de diëtist en kook alleen nog maar zonder pakjes en zakjes. Dit kost veel tijd en energie, maar ik wil echt eens dat mijn darmklachten verbeteren. Ik drink nog maar drie koffie op een dag, hoogstens een fles cola per week en neem nootjes en fruit mee naar het werk. Dit doe ik nu ongeveer 4 weken. Ik moet helaas bekennen dat er het net zo gaat zoals bij mijn antidepressiva, nog geen enkele werking. Na een feestje moet ik het weer zo erg bekopen met bloed, aambeien, slijm, loze aandrang. En gemiddeld spelen deze klachten vrijwel dagelijks op. Ik krijg altijd weer vragen of ik wel genoeg beweeg en voldoende water drink. Ik heb geen auto en doe alles met OV, fiets en lopend. Ik drink flesjes water bij het leven. Naast de 3 koffie op werk ook nauwelijks wat anders. Waarom heb ik nog zo weinig grip en inzicht in wat mijn darmen nou van streek maakt. Ik ben er al meerdere keren bij de huisarts geweest, als ook eens bij de internist in een ver verleden, maar is dat opeens uit mijn elektronische patiëntendossier verdwenen. Ik ben ten einde raad hierover. Ik investeerde in een diëtiste en medische specialisten voor mijn darmklachten, maar beloond werd ik niet..
Liefde
Ik heb allang geen relatie gehad. Ik denk zo’n 7-8 jaar. Het was ook maar een relatie van 3 maanden en meer ken ik ook niet. Ik schaam mij daar best voor op mijn 30e. Meer is het niet. Ik besloot daarom dit jaar op een datingsite te gaan, dit kostte maar liefst 150 euro. Het resulteerde maar liefst in 2 dates met een jongen, meer zat er niet in. Als ik nu kijk op de site dan staat er bij de helft van de mannen die ik heb gesproken “profiel opgeheven”. Bij weer een ander deel merk je dat ze geen betaald profiel hebben en dat ze dan geen berichtjes kunnen terugsturen. Het is hetzelfde als op Tinder en Grindr, het is gelul in de ruimte en het levert nooit wat op. Binnenkort weer familieweekend en voor de zoveelste keer zie ik dan vele jongere nichtjes en neefjes die wel een relatie of trouwplannen hebben of zwanger zijn geworden. Ik heb sporadisch 1-2 dates, maar nee meer zit er niet in. Frustratie ten over. Ik investeerde door op een datingsite te gaan, maar beloond werd ik niet..
Seks
In Lunteren ging ik naar een seksuoloog. Ik ging naar een bekkenbodemfysiotherapeut voor controle te krijgen of “the point of no return” bij het klaarkomen. Ik kan mij namelijk niet herinneren dat ik seks ooit langer dan 10 seconde heb kunnen volhouden. Ik besloot daarom dit jaar een speeltje te kopen om meer te oefenen. Ik kocht vertragende condooms en vertragende crème. Zelfs daarbij, bij seks niet eens met een partner, kwam ik binnen 10 seconde klaar. Iedereen verwijst naar dat het psychisch is, maar als het in een speeltje zelfs gebeurd heb ik niet het idee dat het heel erg psychisch is. Ik ben boos over de constante opmerkingen overal daarover. Ik kan mede hierdoor niet naar Temptation Island kijken of erger mij dood aan de rol van seks voor iedereen. Ik investeerde in seksuoloog, bekkenbodemfysiotherapeut en in oefeningen en ik werd niet beloond.
Geldzaken
Ik deed gisteren een wandeling om te oefenen voor de vierdaagse. Ik en een vriend mistte een bordje over het broedseizoen. We kregen een boete van de boswachter van 95 euro. Ik deed 25 euro in een envelop voor een feestje en verloor de zelfgemaakte kaart en het geld onderweg. Ik had haast naar het station en moest mijn fiets ergens parkeren waarvan de stalling wordt leeggehaald en je je fiets mag ophalen voor iets van 30 euro. Ik deed mijn belastingaangifte en mag 1000 euro bij betalen. Mijn eigen risico van 385 euro werd afgeschreven. De afspraak bij de diëtist, sportfysio en podotherapeut werden allemaal niet gedekt met mijn polis. De bussen staken en ik werk in Staphorst, dat alleen per bus te bereiken is. Ik moest een taxi nemen voor 40 euro wat ik niet kan declareren, want ik ben ongeveer de enige binnen de organisatie zonder rijbewijs en lease-auto. En ik moet ook nog een terugweg en morgen staken ze nog een dag. Het is financiële tegenvaller op financiële tegenvaller. Ik schreef eerder al hoe ik duizenden euro’s verbraste en dit gaat steeds door. Vrienden kopen huizen en hebben daarom geldzorgen. Ik heb alleen maar geldzorgen door steeds nieuwe kosten die opeens boven water komen. Ik investeerde in een nieuwe baan en probeer te sparen, maar door tegenvallers word ik weer niet beloond.
Omgaan met teleurstellingen
Opnieuw is er vandaag al een app uitgegaan met “IK MOET VANDAAG GEWOON ECHT DOOD”. Ik botste al met een andere vriend, omdat ik niet respectvol met zijn issues omging en alleen maar aan mijzelf dacht. Ik pleur alles weer eens op twitter, whatsapp en ook deze blog is een teken. Ik voel paniek in mijn hoofd. 3 jaar individuele gesprekken, 9 maanden Lunteren, pillen, nog meer gesprekken. Ik heb alles geprobeerd, maar het lukt niet om gezond om te gaan met teleurstellingen zoals andere mensen dat wel kunnen. Ik had een crisis op mijn verjaardag, na het uitloten, na zware werkdagen. Het gaat duidelijk weer veel minder. Maar ik weet niet hoe en waar ik de tijd, energie en geld vandaan moet halen voor weer therapie, weer pillen. Het heeft veel meer te maken met alle andere dingen in deze blog dan het allemaal maar psychisch is. Ik moet minder er tegen vechten en het omarmen en accepteren en minder onverschillig doen. Ik vind mijn kwaliteit van leven met alles wat ik in deze blog benoem gewoon te laag. Ik investeerde in boeken, therapie en pillen, maar normaal omgaan met teleurstellingen lukt mij nog niet.
Rug
Mijn rug gaat steeds krommer staan en er volgen steeds meer opmerkingen. Ik krijg er ook last van met wandelen, waardoor ik nog meer twijfel over de vierdaagse. Ik voel mijn bochel en walg van mijzelf in de spiegel. Ik hoor mensen alweer zeggen ga dan fitnessen, stijldansen of opnieuw naar mensendiecktherapie. Maar net als voor alle andere oplossingen ontbreekt het mij aan tijd, geld en energie. Ik moet het daarom ook maar weer accepteren, maar dat lukt mij niet. Ik investeerde in mijn rug, maar het werd niet beloond..
Sporten
Begin november kreeg ik opeens weer last van mijn schenen. Ik miste de Zevenheuvelenloop, Rotterdam Bruggenloop, Halve van Egmond, 30 van Schoorl, Stevensloop en de hele marathon van Rotterdam. Hardloopevenementen waarvoor ik wel heb betaald. Ik ging hiervoor naar een sportfysio en doe sinds december al dagelijks oefeningen. Ik bouwde daarom het hardlopen weer langzaam op. Steeds een minuut en dan weer rustig. Ik kreeg toen even een terugval en kon weer opnieuw beginnen. Toen naar steeds twee minuten en twee minuten wandelen. Vorige week kreeg ik daarvan weer een mega terugval met heel veel pijn in knie en schenen. 7 maanden na begin van de blessure moet ik hardlopen voorlopig opgeven. Ik ben bang dat de vierdaagse daarom ook een grote deceptie word. Ik investeerde in sportfysio, dagelijks oefeningen en rustige opbouw, maar werd wederom niet beloond.
Wonen
Ik had dit weekend weer eens geen warm water en kon met erg veel moeite bij de CV-ketel de druk bijvullen en resetten. Het wierp niet zijn vruchten af. Ik had uiteindelijk nog alleen maar koud water, De schimmel op de muur van mijn slaapkamer is ook aanwezig. Soms zie ik nog muizen lopen. Ik ben 30 jaar en woon verre in mijn ideale woning, maar door de geldzorgen kan ik absoluut niet verhuizen. Als ik denk aan alle energie, geld en tijd dat kost gaat mij dat momenteel al helemaal niet lukken. Ik probeer te investeren in de relatie met mijn huisbaas en mijn woning, maar word daar echt niet voor beloond.
Rijden
Ik heb geen rijbewijs ondanks alle moeite die ik een aantal jaar geleden instak. Ik worstel soms nog erg met het feit dat ik geen eigen auto en rijbewijs heb. Het is in veel gevallen rondom werk en afspraken erg onhandig. Echter heeft rijden nog steeds een super negatieve associatie voor mij en weet ik dat ik ook nog naar de psychiater moet van het CBR als ik weer begin met rijden. Ik kan dat nu niet aan qua tijd, energie en geld. Ik merk alleen dat ik daarmee onwijs worstel in mijn hoofd als ik bij veel jongere mensen in de auto zit. Ik investeerde al vele uren in rijlessen en rijden, maar werd er niet voor beloond.
Vrienden
Er kwamen iets van 60 mensen op mijn 30-party. Ja, die kwamen allemaal voor mij. Ik heb veel lieve mooie mensen in mijn omgeving en dat besef ik. Echter heb ik ook het idee dat in deze levensfase veel mensen in mijn omgeving gaan settelen, kinderen krijgen en daardoor minder tijd voor mij hebben. Het lukt mij vaak nog niet om op tijd hulp in te schakelen. Ik heb hierin proberen te investeren, maar op slechte momenten zijn er weinig mensen die ik om hulp durf te vragen of die voorhanden zijn. Ik heb geïnvesteerd in vriendschap, het lukt mijzelf alleen nog niet om mijzelf te belonen..
Oplossingen
Zoek dan een minder drukke baan die je wel aankan. Ga nog naar de huisarts voor verder onderzoek darmen en zoek meer uit met de diëtist. Ga speeddaten, wees geduldig en durf te daten. Ga nog eens naar een seksuoloog en bekkenbodemfysiotherapeut. Probeer geld te sparen, leef tijdelijk gewoon heel sober. Ga toch nog extra gesprekken aan met therapeut, begin weer aan pillen. Ga naar mensendiecktherapie, op stijldansen of doe oefeningen bij fitness voor een rechte rug. Doe nog dagelijks oefeningen en ga weer naar de sportfysio, pedicure en andere specialisten. Probeer je woongenot toch te vergroten. Ga toch weer rijlessen bij een speciaal veilige instructeur. Probeer toch stapjes te nemen richting vrienden.
De oplossingen zijn legio en ik snap alle adviezen. Het ontbreekt echter aan tijd, geld en energie. Ik heb al 101 oefeningen. Ik moet stoppen met klagen of de dingen aangaan. Ik denk echter alleen maar aan waarom durft Avicii iets wat ik zelf niet durf. Ik kan het niet anders omschrijven en het is het gevoel wat een zelfmoord van een bekend persoon altijd teweeg brengt. Het is fucking 2018 en het lukt mij allemaal niet. En het verdriet daarover met het gevoel weer helemaal terug bij af te zijn, ondanks alle investeringen in mijzelf, is heel groot. Investeren in mijzelf, waarom zou ik nog. Waar blijft die beloning?
