HSPHoewel ik alleen ben gediagnosticeerd met dysthyme stoornis en een NAO persoonlijkheidsstoornis komen er ook wel eens andere diagnoses aan bod bij de psycholoog. Hoewel ik zelf geen fan ben diagnoses en deze eigenlijk alleen nuttig vind voor de verzekering, wil ik mijzelf ook graag langs de lat leggen van enkele andere diagnoses. Als dat ik denk dat het goed is om in de komende weken/maanden te kijken hoeveel ik nog steeds last heb van andere diagnoses. Vandaag wil ik beginnen met de alternatieve diagnose: HSP: Hoog sensitief persoon / hooggevoeligheid.
Afgelopen weken kwam deze diagnose weer eens aan het licht. Er gebeuren heftige dingen in mijn omgeving. Breakup, hartinfarct, longontsteking, rouw, overlijden, ongeluk; het kwam allemaal al langs bij mensen in mijn omgeving in 2018. Ik ben erg empathisch en hoe het met de mensen in mijn omgeving gaat kan ik mij erg aantrekken. Ik vind dit een kwaliteit van mijzelf. Echter is het ook een valkuil, omdat ik mij dan kan meeslepen in het pijnlijke gevoel van de ander. Ik kan mijzelf hierin verliezen en mijzelf te veel wegcijferen. Ik kan aanvoelen wat de ander nodig heeft en dit levert mooie vriendschappen op. Tegelijkertijd kan dit te veel invloed hebben op mijn algehele gesteldheid.
Aan dit kenmerk van HSP voldoe ik dus duidelijk. Hoe zit dit met de overige kenmerken? Dat zijn de volgende kenmerken:
- Een voorkeur voor stilte en rust / diepere zaken. Dit herken ik niet, maar wel de koppeling aan een voorkeur voor rechtvaardigheid en respect, wat ik heel sterk heb. Mijn rechtvaardigheidsgevoel speelt altijd een grote rol. Daarnaast heb ik ook redelijk een brede belangstelling voor zaken wat ook hieraan gekoppeld is. Ik herken de rust en stilte dus beperkt, maar de neven kenmerken nog meer.
- Een gedraging op een specifieke manier: creatief, plichtsgetrouw, gewetensvol, perfectionistisch. Ik denk dat gewetensvol klopt. De overige in beperkte mate, maar zeker niet als volledig kenmerk van HSP. Daarnaast streef ik in werk inderdaad kwaliteit en voldoening. Snel leren, in eigen tempo opereren, liever niet op mijn vingers worden gekeken. Ik herken dit deels, maar vind dit moeilijk aan HSP te koppelen.
- Oog voor details, op congruentie in sociale situaties, scherpe zintuigen, gevoelig voor pijn en sterke emoties. Alleen de laatste 2 herken ik hiervan. Maar de overige dingen eigenlijk niet of nauwelijks. Zeker niet van mijn zintuigen en ook in details valt het erg mee. Nee, dit kenmerk heb ik van HSP niet.
- Een rijke innerlijke belevingswereld; emoties van anderen op mijzelf betrekken, stemmingswisselingen, stress, veel tijd om bij te komen van indrukken/gebeurtenissen, mij niet altijd begrepen voelen, minder eigenwaarde en daardoor verlegenheid. Ik kan achter veel dingen een vinkje zetten, maar mijn omgeving spreekt ook weer veel tegen. Ik leg makkelijk contact met vreemden, ik houd van uitgaan met veel prikkels. Maar natuurlijk wel vaak een onbegrepen gevoel, minder eigenwaarde en veel stemmingswisselingen.
Kortom, HSP past eigenlijk best goed als diagnose, maar ook weer net niet. Ik word niet overladen door prikkels, details en innerlijke gevoelens. Misschien als ik je mij volledig langs deze meetlat legt voldoe ik eraan. Ik kan dan ook zeker wel leren van de tips om met HSP goed om te gaan. Maar dat zijn ook tips die voor iedereen nuttig zijn: je grenzen aangeven, lief zijn voor jezelf, aandacht besteden aan persoonlijke behoeften, perfectionisme loslaten, niet bang zijn om fouten te maken en minder dingen op mijzelf betrekken. Die dingen lukken mij de laatste weken al best aardig.
HSP? Nee. Maar ook weer wel en zal ik mij vooral focussen om niet in de valkuil te stappen. De grootste valkuil is mijn grote empathische vermogen en mij te veel laten meeslepen in het verdriet van anderen. Ik blijf graag die warme jongen die voor iedereen klaar staat. Maar mijn eigen grens bewaken is een belangrijke taak. Daar zal ik verder mee bezig gaan. En of ik dan officieel HSP heb of niet vind ik minder belangrijk. Als ik maar gewoon mijzelf blijf, mijn eigen innerlijke behoeftes en gevoel bewaak en goed luister naar mijzelf. Dat is een belangrijke uitdaging voor mij naar mijn familie, vrienden en in mijn nieuwe werk. Ik heb er alle vertrouwen dat ik dat aankan!
Bronnen:
Was aan het googelen op HSP en dysthymie en toen kwam ik onder andere op jouw blog terecht. Ik heb inmiddels diverse blogs van jouw gelezen en er kunnen aanwijzingen zijn dat in jouw geval autisme een rol speelt. Ik herken er namelijk dingen in die je ook ziet bij mensen met bijvoorbeeld Asperger. Dit baseer ik op jouw preoccupatie met getallen, data en feiten, je obsessieve geschrijf over je problematiek en het blijven hangen in emoties, het steeds weer vastlopen op sociaal gebied en communicatie, terwijl je verbaal vaardig genoeg bent, je sterke overprikkeling op zowel psychisch als fysiek gebied, krampachtig proberen steeds weer wat van je leven te maken en het steeds zien mislukken, het feit dat je problemen hebt met je rijbewijs halen, je motorische onhandigheid en last but not least, het feit dat je na jarenlange therapie nog steeds weinig vooruitgang hebt geboekt. Een autist die therapieën volgt die bedoeld zijn voor mensen met persoonlijkheidsstoornissen, steekt daar in het algemeen weinig van op, omdat er sprake is van een andere manier van de omgeving waarnemen. Psychiaters die ik ooit heb gesproken zeggen dat je dan wel kunt blijven behandelen en er nooit echt iets verandert. Bij autisme is een andere strategie nodig.
Ik heb dit wel eens eerder gehoord en besproken met behandelaren, uiteindelijk was het dit duidelijk niet. Ik denk dat je ook wel net wat dingen van asperger hebt gepakt en die probeert hierop te plakken. Ik ga heel lekker op feestjes, op sociale afspraken en ik heb nu met haptotherapie echt wel het gevoel meer te leren over voelen. In ieder geval ben ik nu meer leren voelen en leven en is niet bepaald wat ik nodig heb nieuw onderzoek, nieuwe diagnose. Bovenal, omdat het ooit dus wel al is onderzocht.
Beste Tommie, ik had getwijfeld of ik mijn reactie op ‘een alternatieve diagnose’ zou posten. Het berust natuurlijk op een aanname die ik heb gedaan aan de hand van hetgeen ik in jouw blogs heb gelezen. Maar in het kader van ‘een alternatieve diagnose’ vroeg ik me af of autisme ooit was onderzocht en dat kon ik in jouw blogs niet vinden. Vandaar dat ik dit heb genoemd. Maar ik weet het, de werkelijkheid is niet zo zwart-wit, zoals mijn reactie misschien lijkt te zijn. Ik weet ook dat bij onderzoek naar wel of geen autisme het belangrijk is om ook de achtergrond te bekijken van de problematiek die ik heb genoemd, hoe het is ontstaan en hoe je vanaf je zeer jonge kindertijd hebt gefunctioneerd. De feiten op zich zijn onvoldoende om te kunnen zeggen wat er aan de hand is. En het sociale aspect is bij autisme cruciaal. Het disfunctioneren in sociale interactie, wederkerigheid en communicatie is daarbij veelal anders dan bij mensen met andere problematiek. Misschien ben jij gevoelig voor sociale context en voor de mening die anderen over jou hebben (ook een aanname), wat ook bepaalde problemen op sociaal gebied kan geven. Maar dat is iets anders dan autisme inderdaad. Zelf heb ik in 2016 op 57-jarige leeftijd de diagnose dysthyme stoornis gekregen met de vermelding dat ook sprake is van hooggevoeligheid. Dat laatste is geen diagnose, maar een persoonlijkheidskenmerk. Toen ik dit hoorde viel er veel op zijn plek. Gelukkig ben ik qua stemming nu redelijk stabiel, maar mijn interesse in de combinatie dysthymie/HSP blijft bestaan, vandaar. Ik wens je heel veel kracht en sterkte toe met de haptotherapie en waar je nu verder mee bezig bent. Het allerbeste en hartelijke groet, Elsa