Ik heb een nieuwe baan! WAT? Ja, het is echt waar. Ik heb een nieuwe baan. Ik kan alleen nog niet zeggen waar, hoe, wat en waar. Na vele brieven, bijzondere gesprekken, en momenten van hoop en teleurstelling worden er momenteel namelijk twee contracten opgesteld. Ik moet nog kiezen. Het is een onwijs luxe dilemma. Echter een luxe dilemma blijft ook een dilemma. Ik vind het kiezen onwijs moeilijk. Ik schets deze hieronder..

Om het luxe dilemma nog wat groter te maken lopen er ook nog twee andere dingen. Een nieuwe brief bij het ministerie waarvoor ik nog op reactie wacht en een brief voor de functie van Regionaal beleidsadviseur bij het UWV. Dit was eigenlijk een interne vacature, maar ik kreeg hem van een manager van het UWV doorgestuurd waarmee ik in mijn vorige baan veel heb samengewerkt. Hij vond mij zeer geschikt en wil daarom deze vacature ook graag voor mij openstellen en maakte dit kenbaar voor mij. En zo typte ik gisteren toch nog een briefje, hoewel ik al van twee werkgevers een aanbod had gehoord.

Tenminste, van twee werkgevers heb ik gehoord dat ze graag met mij in zee gaan. Ik weet niet of ze meelezen (haaai) en of het daarom handig is of ik deze blog schrijf. Toch kies ik daarvoor omdat ik ergens al heb verteld dat er meer dingen liepen. Daarnaast zullen ze op basis van deze blog vast niet allebei terugtrekken. Ik kies er daarom voor om toch te vertellen over mijn keuze tussen werkgevers.

Een veilige, gedegen baan met veel vrijheden in Amersfoort

De eerste baan die ik toegezegd heb gekregen is een online marketing functie bij een grote GGZ-instelling. Ik heb natuurlijk een master marketing, maar hier nooit zoveel mee gedaan. Ik heb hiernaast natuurlijk veel affiniteit met de GGZ. Met deze combinatie en mijn openheid voor psychische aandoeningen en dat ik mag werken aan meer klantgerichtheid online zou ik een baan bekleden die op mijn lijf is geschreven. Echter het is wel helemaal in Amersfoort. Daarnaast was het in eerste instantie een baan voor maar 20 uur. Dit kan nu echter uitgebreid worden naar 32 (of 36) uur. Ik twijfel alleen, omdat het vooral PR/Communicatie/Marketing zal zijn en minder inhoudelijk werken wat ik de afgelopen 3,5 jaar heb gedaan. Ik zie echter ook kansen om meer met mijn marketing te doen, wat ik een beetje heb verwaarloosd in mijn laatste baan. Ik voelde ook veel enthousiasme bij mijn collega’s over mij. Ik zal echter moeten verhuizen. Het salaris zal ergens liggen rond mijn salaris wat ik al had of een tikkeltje minder door mijn onervarenheid in marketing. Ik ben al open geweest over mijn psychische aandoening en ga daarmee zelfs aan het werk. Het past ergens bij mijn blog en waar ik mij in mij vrije tijd voor inzet. Ik zou dit nu betaald mogen doen. De omgeving lijkt veilig, open, eerlijk. Is het werk echter uitdagend genoeg? En krijg ik een reiskostenvergoeding of vergoeding voor de verhuizing? Donderdag heb ik het arbeidsvoorwaardengesprek en kan ik al deze vragen stellen als beter zicht krijgen op het salaris…

Ik moest even wennen aan dit aanbod. Eigenlijk wilde ik een combinatie met een meer beleidsmatige/inhoudelijke baan. Ik baalde dan ook vorige week dat ik ergens als Projectleider voor 16 uur werd afgewezen, want ik zag de combinatie wel zitten met 20 uur in Amersfoort. Echter nu kan die baan ook 32 uur worden (mijn voorkeur). Tevens lijkt de omgeving veilig, waardoor het ook prima gecombineerd zou kunnen worden met EMDR-behandeling op mijn vrije dag. Ik verwacht ook dat ik daar binnen deze instelling open over zou kunnen zijn. Het is immers een GGZ-instelling. Het is misschien ook wel een kans om door te groeien binnen de GGZ om daar met mijn cliëntperspectief inhoudelijk dingen te mogen veranderen. Ik mag beginnen met betaald twitteren, facebooken, waar ik normaal al dol op ben. Ik mag collega’s leren over de mogelijkheden van social media en mijn licht laten schijnen over hoe we communicatie moeten weergeven zodat het de cliënt het beste ondersteunt. Hier heb ik ook echt al wel een mening over! Kan ik mijn kennis over marketing echter waarmaken?

Een commerciële, uitdagende baan met veel afwisseling en dat past bij mijn grote ambities

Hiernaast loopt er een procedure bij BMC. Dit is een detacheringsbureau waar ik in dienst kan komen en steeds verschillende opdrachten mag doen voor verschillende gemeentes. Zowel op het gebied van participatie, waarin ik al veel ervaring heb op gedaan als op veel andere gebieden waar ik veel affiniteit mee heb. Ik zou mogen werken aan armoedebeleid, sport, cultuur, onderwijs of op andere gebieden. Het kunnen opdrachten zijn voor een aantal weken of opdrachten voor langer dan een jaar. Het zal allemaal plaatsvinden in een straal van uur reistijd van Nijmegen. Dat ik geen rijbewijs heb is geen bezwaar. Ik krijg een ruime OV-vergoeding, waardoor ik zelfs een Altijd vrij kaart aan kan schaffen. Ik kom in dienst van het bureau en als ik geen opdracht heb mag ik trainingen geven of zit ik tijdelijk thuis, maar wordt ik wel doorbetaald.

Mijn ambities in politiek worden al deels verwezenlijkt door mijn deelname in Route66. Echter wordt dit nog meer verwezenlijkt met de baan bij BMC. Veel brede ervaring, veel afwisseling in het werk en veel afstemmen met bestuurders, beleidsmedewerkers, managers en uitvoerenden. Ik zal in dienst komen van BMC en deze dragen opdrachten voor mij aan. Het klinkt als een erg uitdagende baan dat ik erg interessant vind.

Echter, ik ben nog niet open geweest over mijn psychische aandoening. Ik kan kiezen voor 32 uur, maar er is bij opdrachtgevers wellicht minder flexibiliteit om door te gaan met EMDR op maandag. Er is een beloningsstructuur op basis van mijn prestaties en ik zal ook veel moeten lobbyen voor opdrachten. Het is een drukkere baan. Het is een prachtige kans. Maar komt het op een goed moment? Overschat ik mijzelf niet door hier in te stappen? Of ontneem ik mijzelf mogelijkheden als ik hier niet voor ga?

Het salaris en de secundaire arbeidsvoorwaarden zijn beter. Echter geen directe collega’s en er is misschien minder ruimte voor een slechte dag, want ik word door een gemeente ingehuurd met een hoog uurtarief. Kan ik die druk wel waarmaken?

Het is een luxe dilemma. Maar nog steeds een probleem. Ik moet van alles verzamelen voor het arbeidsvoorwaardengesprek bij de GGZ (diploma’s, loonstroken, referentie met handtekening). Ik moet dingen overwegen, naast elkaar leggen en een nieuwe knoop doorhakken. Ik heb in ieder geval weer een baan. Maar aan welke baan doe ik goed? Help, wat een luxe dilemma!