Ik vroeg gisteren doodleuk aan een vriend van mij hoe het werken hem verging na al het partyen. “Ja, goed! Lekker veel te doen” was het antwoord. Het was niet het antwoord wat ik verwachtte. Hij had toch ook zo veel gedronken? Hij was zo toch ook zo laat naar bed gegaan? Ikzelf was duidelijk nog in herstel en mijn werkdag vandaag viel dan ook niet bepaald mee. Ik was dan ook geen 23 meer en het is algeheel bekend dat mijn lichaam wat vatbaarder is met PDS, mijn psyche en wat meer lichamelijk leed. Toch is de partyweek van 9 dagen lang losgaan het laatste waar ik spijt van heb.
Nee, verstandig is het niet bepaald geweest. Ik strandde de afgelopen dagen dan ook een beetje in zelfhaat, omdat mijn lichaam wel erg veel klachten gaf. Een kater duurt meestal maar één dag, maar mijn herstel altijd wat langer. Al helemaal doordat ik 4 dagen ben wezen clubben in Berlijn en vervolgens 5 dagen helemaal los ben gegaan bij de vierdaagsefeesten in Nijmegen. Niet één dag rust tussendoor in de partyweek, maar ik ben 9 dagen helemaal los gegaan.
Ik was er even heel erg aan toe. Natuurlijk had dit ook met iets minder alcohol, en met iets vroeger naar bed dan gemiddeld om 6 uur in de morgen kunnen doen. Echter, voor één van de eerste keren in mijn leven heb ik echt even ultieme vrijheid gevoeld. Ik liet mij niet tegenhouden door de stemmen in mijn hoofd en de remmingen die ik altijd had. Ik liet mij minder tegenhouden door negatieve gedachtes en sensaties. Ik leefde mijn leven eens zoals ik het echt wilde en wat ik echt nodig had. En zo ging ik 9 dagen lang echt ultiem los.
Ja, natuurlijk waren er nog moeilijke momenten. Ja, natuurlijk was er af en toe nog een hele negatieve stem. Toch, ben ik onwijs trots op deze 9 dagen. Ik was mijzelf. En het was echt ontzettend fijn. Met beste vrienden een biertje drinken, ongelofelijk slechte grappen maken en lol trappen. Met mensen die ik nauwelijks kende een heel fijn weekend weg zijn en het heel leuk en gezellig hebben. En daarnaast zo af en toe ook nog een serieus gesprek tussendoor over mijn onzekerheden. Ik gaf ze gewoon eerlijk aan, zonder een al te groot schuldgevoel erover. Ik liet makkelijker los dan anders dat andere mensen makkelijker konden versieren. Ik liet los dat ik die lelijke jongen was met een kromme rug. Ik sprak leuke jongens aan en ik voelde mij even trots. Ook al was er ook teleurstelling over verdere dates, werk en nieuwe vage lichamelijke klachten (wat wil je op gemiddeld 3,5 uur slaap).
Het weerhield mij echter niet van meer plezier in een week. Ik heb echt de vetste clubs in Berlijn van binnen gezien. Ik heb shotjes om 5 uur in de nacht genomen. Ik ben met een zorgkaart als identificatie een club binnen gekomen. Ik zag een club binnen een dag een hele andere indeling hebben. Ik bleef 3 ochtenden op tot half 7/half 8 om al mijn lieve vrienden en familie uit te zwaaien voor de heldenprestatie van de vierdaagse. Ik liep zelf gemiddeld 15000 stappen op een dag, onder meer door de beste danspasjes. Ik brakte uit bij de tour de france en ging in de avond weer uit met lieve vrienden. Ik sloot aan bij mensen die ik nauwelijks kende, maar voelde mij daar veel minder kansloos over. Ik was assertief en zag mensen die ik lang niet meer had gezien en ging daar gisteren bijvoorbeeld alweer mee uit lunchen. Ik dronk biertjes met mensen die ik vaag kende en had daarmee de beste gesprekken. En ik danste zonder schaamte. Ik had plezier. En ik zag vreselijk obscure dingen in de kroeg, maar ik maakte er gelukkig geen onderdeel vanuit. Ach, het was een partyweek om nooit meer te vergeten.
Mijn lichaam protesteert nog van de partyweek. Mijn keel blaft, mijn maag geeft alleen maar zuur en mijn concentratie op het werk is rampzalig. Er is schuldgevoel, maar ook vooral dankbaarheid. Ik haat het dat mijn lichaam het iets minder verdraagt dan andere mensen, maar ben onwijs dankbaar dat ik dit toch heb kunnen beleven. Veel foto’s krijgen een belangrijk plaatsje voor op slechte momenten. Deze partyweek zorgde voor 1001 nieuwe herinneringen en het besef dat ik echt gezegend ben met een heleboel hele mooie mensen in mijn omgeving <3.
