Daar lag hij wéér. Robert Gesink was weer gevallen. Wederom maakte hij zijn talent niet waar. Hij zal wel een lage pijngrens hebben dat die weer niet verder kon. Robert Gesink heeft niet de juiste mentaliteit. Hij heeft niet de juiste stuurmanskunsten. Het kan geen toeval zijn. Robert Gesink heeft niet de juiste hardheid voor de koers. Robert Gesink heeft niet voldoende doorzettingsvermogen. Zomaar wat opmerkingen die ik vandaag hoorde over mijn held Robert Gesink. Het raakte mij, want Robert Gesink blijft een ongelofelijke held.

Met sommige sportmannen heb je wat meer dan de ander. Het zijn voor mij mensen waarvan ik zie dat ze keihard werken en dat het nooit zomaar komt aanwaaien. Ik zie dat onwijs bij Robert Gesink. Hij was niet hét talent als Thomas Dekker. Toch maakte die een mooie entree in het peloton. 9^e bij zijn entree in de Waalse Pijl. En hij won het jaar erop zelfs bijna Parijs-Nice. Maar daarna kwam de kommer en kwel. Val in de tour: polsbreuk. Val in de Vuelta en daardoor kansen op het podium weg. Alles op Lombardije: maar zijn vader komt te overlijden tijdens een mountainbike rit en hij kan daardoor niet rijden. Een jaar later breekt hij zijn heup en komt hij in een lange herstelperiode. Hierna volgde nog opgave door ziekte in de Ronde van Italië, een operatie aan hartritmestoornissen, het terugtrekken uit de ronde van Spanje door zwangerschapscomplicaties bij zijn vrouw en nu vandaag dus weer een wervelbreuk in zijn rug.

Ik word verdrietig van de lange lijst aan pech. Al waren er tussendoor nog gewoon 5 top-10 plekken in grote rondes en meerdere overwinningen in ééndagskoersen. Ik was vorig jaar door het dolle heen toe ik na een lange dag therapie thuis kwam en zag dat mijn held Robert Gesink toch een etappe had gewonnen in de Ronde van Spanje. Ik kreeg onwijze kippenvel en werd er haast emotioneel van. De man die zoveel pech had gehad kreeg het toch voor elkaar. Ik haalde er kracht uit, wat een doorzettingsvermogen! Ik vertelde erover bij zingeving in therapie. De held Robert Gesink had het waar gemaakt. Een lange neus aan alle criticasters uit het ganse land die wisten dat Robert Gesink niet uit het juiste hout gesneden was. Gisteren probeerde hij het weer in een hele mooie etappe. Hij werd tweede, een hele knappe prestatie, al was er natuurlijk ook alweer kritiek.

Vandaag ging die kritiek door. Ik werd er verdrietig van. Alweer zoveel pech. Arme Robert Gesink. Hij ligt nu nog in het ziekenhuis. De man die al zoveel voor zijn kiezen had gehad. De man die er zoveel voor laat en als klassementsman zich heeft neergelegd dat anderen mensen hem zijn voorbij gestreefd en dat hij zich nu vooral toespitst op etappes. En hij zat mee gisteren. Het lukte alleen net niet. Maar wat heeft Robert Gesink gisteren gestreden. En hij wilde er in andere etappes deze tour nog voor gaan. Maar opeens is die droom weer voorbij. Ik kan een beetje van de pijn van Robert Gesink voelen.

Heel het land op social media valt weer over hem heen. Ik heb diep respect voor hem dat die doorgaat en dat kan loslaten. Ik heb diep respect dat die kan accepteren dat anderen beter zijn geworden en dat die door alle gebeurtenissen zijn ambities en carrière heeft moeten bijstellen. Ik heb diep respect dat die ondanks alle tegenslag en teleurstellingen doorgaat. Ik zal nooit vergeten hoe Merijn Zeeman in de documentaire “de Tour van Bauke” Robert complimenteert met zijn werk als eindbaas voor Bauke. Van eigen held naar knecht. Voor mij is Robert Gesink daarin zo’n groot voorbeeld en held. Hij is goudeerlijk voor de camera. Een goudeerlijke doorzetter, die ondanks veel te veel tegenslag veel meer heeft gepresteerd dan heel veel andere renners.

Mijn canvas van Robert Gesink boven mijn bed blijft er nog heel lang hangen. Ook al is iedereen een Dumoulist, voor mij blijft Robert Gesink de grote held. Een inspiratiebron voor mij van hoe ik met teleurstelling, tegenslag wil omgaan en schijt wil hebben aan alle kritiek van iedereen. Om van pad durven te wijzigen en om door te blijven zetten. Robert Gesink, heel erg veel sterkte. Voor mij blijf je veel meer dan de Condor van Varsseveld.  Voor mij blijf je in alles een held en een voorbeeld. Ik hoop nog veel koersen van je te mogen zien. Ik huil vandaag met je mee, maar ik weet dat ik je weer terug ga zien. Robert Gesink, onwijs bedankt voor je inspiratie, kracht, humor, doorzettingsvermogen, eerlijkheid en eigenheid. Thanks dat ik jou als renner mag meemaken <3.