Ik wilde al wat eerder weer een blog schrijven, maar het schrijven van deze blog vereiste toch wat extra tijd. Dit is namelijk mijn 250e blogpost en daarin wil ik graag met jullie terugkijken op mijn eerste 250 berichten. Hieronder vindt je de 5 meest gelezen posts, de 5 posts waar ik daarnaast het meest trots op ben, 4 andere noemenswaardige berichten en de koers die ik verder met deze blog wil bewandelen..
Mijn 5 meest bezochte blogposts
“Seks sells!” is een bekendheid sinds het begin van het internet en daarom ook niet zo gek dat deze post zo vaak is gelezen. Ik ben trots op de inhoud van deze blog en ik heb absoluut geen spijt dat ik deze blog heb gedeeld. Te vroeg klaarkomen, lichamelijke kwaaltjes en overige gênante momenten in bed. Dit zijn onderwerpen waar naar mijn mening nog veel te moeilijk over wordt gepraat en waar nog steeds alleen maar grappen over worden gemaakt. Het wordt misschien binnenkort eens tijd voor een vervolg, want ik merk dat het nu ruim een jaar later nog niet zoveel anders is. Dit was bijvoorbeeld te zien aan de Paay discussie van vorige week.
De blog over het overlijden van mijn neefje. Deze is massaal gedeeld en ik heb hier veel emotionele reacties op gehad. Op deze blog ben ik niet trots, het was verdrietig dat ik hem moet schrijven. Ik vind het wel mooi dat veel van mijn familie deze blog deelde, herkende en deze blog bewaarde. Op de verjaardag en de sterfdag van mijn overleden neefje brand ik nog altijd een kaarsje en lees ik met kippenvel deze post. Ik vind het mooi om te zien dat die in de top 5 van meest gelezen posts terugkomt.
De blog met de inhoud van de mail waarin ik openheid over mijn psychische kwetsbaarheid op het werk bewerkstelligde. Er kwam een vervolg op, en nog een vervolg. Ik deelde hem ook op Linkedin, en kreeg veel complimenten en andere warme reacties op deze blog. Veel mensen verklaren mij nog steeds voor gek voor mijn openheid en denken dat ik er toekomstige banen door zal mislopen. Ik denk echter dat ik doordat ik mijn kwetsbare momenten zo goed ken, dat ik hierdoor een kracht ben, in tegenstelling tot veel andere mensen die het blijven verbergen. Mooi, dat veel mensen deze post hebben gelezen en ik voel meer begrip op de werkvloer.
Ik wil zo veel mogelijk onderwerpen uit het taboehokje halen en ik geloof dat openheid over jezelf altijd kan helpen, vooral voor mijzelf en hopelijk ook een beetje voor een ander. Ik wilde daarom ook meer begrip en openheid over mijn darmklachten en dat lukte aardig met deze blogpost. Ik was trots op het feit dat de MDL stichting deze deelde en dat de blog redelijk viral ging. Ik heb dagelijks nog last van PDS, maar gelukkig is er mede door deze blog wel meer begrip voor.
De blog over afscheid nemen van mijn behandeling. Het was een hoopvolle blog en ik vond het mooi dat die daarom ook zeer positief werd ontvangen. Het aantal lezers liep al een tijdje terug op mijn blog toen deze blog verscheen en daarom vond ik het mooi dat deze blog zo massaal werd aangeklikt. Ik vind het mooi dat ik dit zo kon opschrijven en delen, ik ben trots dat deze blog in mijn top 5 terug te vinden is.
De 5 blogposts waar ik daarnaast het meest trots op ben
De blog waarmee het allemaal is begonnen. Het is niet mijn allereerste blog, maar wel mijn allereerste blog die ik in het openbaar deelde en waarmee ik dus mijn psychische problemen niet meer kon ontkennen, want het was op alle social media kanalen en onder mijn eigen naam te vinden. Een belangrijke blogpost geweest dus..
Zelfmoord is nog steeds een erg moeilijk thema. Mensen durven er niet over te beginnen en weten niet wat ze moeten zeggen als je erover begint. Ik wil dit taboe daarom ook erg graag doorbreken en daarom deelde ik mijn eigen ervaring met betrekking tot dit thema. Niet iedereen durfde dit te lezen, maar ik ben er toch trots op dat ik dit durfde op te schrijven. Ik vind het goed om te zien dat 113online en dit onderwerp steeds meer aandacht krijgt in de media, een goede zaak!
Een vergelijkbare post als een ode aan café mets. Ik heb aan het schrijven van deze posts misschien wel het meeste plezier ervaren van het schrijven van alle blogs. Het was leuk om alle mooie momenten op te schrijven uit dit leuke en belangrijke vrijwilligerswerk. Het was mooi om te zien dat vlak na mijn afscheid deze blog nog werd gedeeld in het team en dat ik veel warme reacties ontving van oud voorlichters. Ik ben erg trots op de vele voorlichtingen die ik heb gegeven en kijk er nog wel eens met weemoed aan terug. Ik mis voorlichtingen geven op middelbare scholen over LHBTI’s nog vaak en ben trots op iedereen die zich hier nog steeds voor inzet!
Net als vele andere blogposts een zeer controversiele blog. Veel mensen vonden dat ik in deze blog te ver ging en te veel deelde over mijn familie. Echter, mijn ouders vonden dat het een realistische en mooie weergave was van de werkelijkheid van het systeemgesprek en dat was misschien wel het grootste compliment ooit dat ik heb gehad over mijn blog. Ik ben dan ook blij dat ik zelf mag en kan bepalen wat ik deel op mijn blog, en deze post past echt in het rijtje van posts waar ik trots op ben.
Het doel van deze blog is vooral het doorbreken van het taboe op psychische problematiek. Met deze post probeerde ik weer te geven wat daarin nog zo belangrijk is. Ik vond het mooi om te zien dat deze blog wederom massaal werd gedeeld, bijvoorbeeld door de Depressievereniging. Ook al ben ik maar een simpele schrijver, ik heb met mijn blog toch behoorlijk wat mensen kunnen bereiken.
In bovenstaand lijstje was het moeilijk om onderstaande blogs niet te benoemen, deze wil ik daarom nog graag wel even melden met een eervolle vermelding: Het publieke debat rondom antidepressiva, de plotselinge dood, evaluaties & Thomas: de zure nicht.
Toekomst
En dan is deze post alweer meer dan 1000 woorden. Het geeft maar aan hoe leuk ik schrijven vind en daarom blijft deze blog voorlopig nog wel in de lucht. Ik wil meer onderwerpen uit de taboesfeer halen, actuele thema’s rondom psychische problematiek verder bespreken en daarbij niets schromen. Mijn motto blijft nog altijd: “Waarom geloven in de angst en daardoor iets niet doen, als je ook kunt geloven in de kracht en het daardoor juist wel te doen”. Ik ga daarom voorlopig echt geen onderwerpen uit de weg. Het is alleen wat moeilijker om tijd en energie te vinden nu ik weer werk, maar ik zal zo nu en dan wel controversiële blogposts blijven schrijven. Ik hoop over een tijdje dat ik trots kan bloggen over mijn 500e post. Mocht ik dat halen moet er ook maar eens een boek komen, maar tot die tijd blijf ik enthousiast nog energie steken in mijn blog. Ik hoop dat jullie mij blijven volgen!
Missen jullie nog een blog in bovenstaand lijstje?
Ha Thomas, ik vind het heel inspirerend hoe je op persoonlijke wijze je geheimen deelt en daarmee je opent, in beweging zet en bevrijdt. Zou je eens een blog willen wijden aan de vraag ‘Waarom draait het vaak om mij?’
Ik heb namelijk de ervaring dat liefde voor mezelf leidt tot liefde voor anderen, en dat kan alleen maar als ik innerlijke vrijheid ervaar en daarmee ook ruimte heb voor de ander.
Beste Huub,
Dank je wel nog voor het compliment. Of ik een blog kan wijden aan “Waarom draait het vaak om mij” weet ik niet. ik heb namelijk niet het idee dat het vaak alleen maar draait om mij. Ik ervaar ook innerlijke vrijheid en ruimte voor de ander. Echter op mijn blog en in mijn hoofd heeft het misschien allemaal wat veel betrekking op mijzelf, maar zeker ook vaak wel voor de ander. Ik probeer alleen via mijn blog een inzicht te geven in hoe het in mijn hoofd allemaal soms omgaat en ik kan natuurlijk alleen maar spreken voor mijzelf. Maar meer blogs voor liefde voor anderen zou een optie kunnen zijn die ik meeneem. Maar ik denk niet dat ik voldoende inspiratie heb om te bloggen over “Waarom draait het vaak om mij”, tenzij je mj nog meer richting kan geven met wat je er bij mij mee bedoelt.