Ruim een jaar geleden begon ik met deze blog. Ik kwam net van mijn apotheek vandaan, waar ik voor het eerst mijn pillen had opgehaald en onder dekentje was gekropen. Ging ik dit echt doen? Aan die pillen antidepressiva, die alleen maar onder de marketing van farmaceutica verspreid zijn, aan die pillen antidepressiva die dokteren veel te snel uitschrijven en waar half Nederland inmiddels verslaafd aan is? Aan die pillen die slechts zelden effect hadden en die invloed hadden op hoeveel alcohol ik kon drinken en op mijn rijexamen dat gepland stond?!

Inmiddels bestaat mijn blog een jaar verder en ben ik overgestapt in therapie en overgestapt op andere pillen antidepressiva. Van citalopram naar sertraline en van een kleine dosering, naar een best grote dosering. Al ruim 7,5 maand zit ik op deze antidepressiva, de SSRI sertraline, met een dosering van 150 mg. Ik denk dat het mij wel iets stabieler heeft gemaakt, maar eigenlijk heeft deze antidepressiva ook altijd wel geleid tot bepaalde bijwerkingen, die bij mij vooral een negatief effect hadden op mijn darmen en mijn slaap.Vooral ontzettend nachtzweten kwam naar voren, al was dat nog te overzien als je het vergelijkt met alle ellende die de antidepressiva citalopram met zich mee bracht.

Ik had heel erg veel weerstand om met antidepressiva te beginnen, en ik vind het ook erg moeilijk om te zien of het uiteindelijk mij nou iets heeft gebracht. Mijn klachten zaten toch ook veel meer in persoonlijkheidsstoornis in plaats van mijn depressie? En ik had toch ook helemaal geen angsten, wat toch ook juist zou horen bij de depressie en voor de inzet van een SSRI antidepressiva?

Toch haalde mijn huisarts en mijn therapeute mij over, en was het zo nu en dal een hel in de zoektocht naar de juiste dosering en de juiste pil. Maar als ik heel eerlijk ben en kijk, dan ben ik ergens wel stabieler geworden de afgelopen tijd, maar dit kan natuurlijk ook door de therapie, door mijzelf of door gewenning komen, of waarschijnlijk door de combinatie van allemaal. In ieder geval wist ik toen aan het begin van mijn behandeling werd gevraagd wat ik wilde met antidepressiva, antwoordde ik dat als ik wegging uit Lunteren, dat ik dan ook van deze antidepressiva, deze pillen, af wilde zijn.

Er werd echter wel de afspraak gemaakt tussen mij en de groep dat dit nog niet in de eerste fase kon plaatsvinden, omdat ik dan ook moest wennen aan de behandeling en niet te veel andere veranderingen zou moeten doorvoeren, die mij wellicht ook meer van slag konden maken. En zo slikte ik de eerste maanden braaf mijn antidepressiva, maar is deze eerste fase nu voorbij en bracht ik afgelopen maandag dus in bij psychosomatiek, de groepsbespreking van medicatie, dat ik wilde afbouwen met mijn antidepressiva. Mijn groep keurde dit goed en zo ben ik sinds gisteren teruggegaan van 150 mg naar 100 mg van de antidepressiva sertraline.

Ik ben gedurende het slikken van antidepressiva vrij snel geswitcht van slikken in de avond naar slikken in de ochtend. Dit, omdat de meeste bijwerkingen optraden gedurende de nacht en mij uit mijn slaap hielden. Ik slik nu dus ook de antidepressiva in de ochtend. Ik merkte vannacht echter weer zulke heftige bijwerkingen, dat ik erg twijfel of het terugbrengen van de dosering een goede beslissing is geweest. Ik weet echter ook dat als ik dat nu opgeef dat ik dan heel mijn leven aan de antidepressiva zal moeten blijven.

Ik heb vandaag dus maar even om steun gevraagd bij de groep en probeer door te zetten. Ik hoop dat de komende nacht de nachtmerries, het zweten, de krampen en de onrust wat minder zullen zijn. Ik had vandaag overdag zelfs ook een beetje last, ik kon iemand die snel praatte niet goed volgen en was een beetje duizelig. Vervelende klachten als je al heftige therapie volgt, maar ergens weet ik ook wat voor gif de antidepressiva is en waarom ik dus zo graag wil afbouwen. Echter wel gif, die heel erg veel mensen heel erg helpt, wat ook wel eens gezegd mag worden.

Wellicht zal blijken dat afbouwen onverstandig is en dat ik weer veel labieler wordt en dat ik antidepressiva heel mijn leven nodig zal hebben. Dit kan ik echter mooi experimenteren in de veilige setting in Lunteren, waar heel de groep op mij let. Ik ben benieuwd of ik ook zonder de pillen kan groeien in een waardevol persoon, die zorgzaam, humoristisch, relativerend en gezond strijdbaar is met doorzettingsvermogen. We zullen het de komende weken zien, in ieder geval slik ik morgenochtend, voor de derde dag op rij, wat minder van het “gif” antidepressiva door.