Het depressiegala is vanavond. Ik wilde er ergens wel graag heen, maar ben vanwege de kosten, reistijd en alles eromheen maar niet gegaan. Het gala heeft het thema “werken met een psychische aandoening” hieraan verbonden en vandaar dat ik dacht dat het wel tijd was om mijn collega’s op de hoogte te stellen van hoe het nu met mij gaat en ook hoe mijn komende tijd eruit ziet met therapie, werk en alles daaromheen. Hieronder valt te lezen hoe ik dit precies verwoordde en dat ik in ieder geval blij ben dat ik zo open kan zijn op mijn werk over mijn psychische aandoening en dat dit voor mij in ieder geval een belangrijke stap is geweest en dat ik hoop dat anderen zich hierdoor een klein beetje gesteund voelen en wellicht ook ooit deze stap kunnen nemen, al is het volledig te begrijpen als je hier wat geslotener over bent. In ieder geval maakt het er mijn situatie niet per se gemakkelijker op, maar ben ik wel blij dat ik zo open en vrij kan zijn op het werk hierover. Lees de mail hieronder..

Beste collega’s,

Ik wilde jullie even een update geven van mijn persoonlijke situatie. Ik weet namelijk niet of jullie het aan mij merkte vandaag, maar ik was weer eens wat stiller, ik voelde mij kwetsbaar en geraakt en het werk wilde totaal niet. Helemaal niet vanwege jullie, maar wel door wat er naast werk allemaal gaande is. Op basis van de eerste gesprekken in Lunteren is er voorgesteld om 5 dagen per week in therapie te gaan, voor 36 weken lang en zonder de mogelijkheid van vakantie.

Ik kreeg dat afgelopen vrijdag te horen en het deed mij even verlammen afgelopen weekend. Geen vierdaagse vieren, niet hier af en toe nog op de koffie komen, niet naar de olympische spelen kunnen op vakantie, of even alle andere plannen duikelde in elkaar. Ik weet dat het maar tijdelijk is en dat het daarna voor een beter gevoel is en dat het voorbij zal vliegen, maar voor die relativeringen ben ik nog even niet klaar. Wacht daar dus nog maar even mee, ik kan nu alleen even tegen een knuffel, dat er wordt gezegd dat het inderdaad HEFTIG en KUT is, en dat er iets meer rekening met mij wordt gehouden.

Mijn contract loopt nog gewoon tot eind februari en zal ik zoveel mogelijk proberen uit te dienen, ware het niet dat dat soms lastig wordt, maar ik daar bijvoorbeeld mijn verlof voor gebruik. Bijvoorbeeld deze week had ik vanmorgen het gesprek met mijn huidige therapeute, waarin langzaamaan werd bevestigd dat 5 dagen echt de meest veilige omgeving creëert voor het herstel van mijn klachten. Dit vond ik een confronterende sessie. Nog confronterender wordt waarschijnlijk een therapieafspraak met mijn ouders erbij in Lunteren. Ik merkte al aan het contact tussen mij en mijn ouders afgelopen weekend dat wij hier allemaal best tegenop zien, omdat we ergens bang zijn voor de confrontaties tussen ons die hieruit voort kunnen komen. Dit gesprek zal plaatsvinden aanstaande donderdag 13.30, en maakt onderdeel uit van de intakeprocedure. Daarnaast vrijdag ook nog naar de huisarts voor stand van zaken medicatie en een telefonische afspraak met Lunteren en maandagochtend weer over hoe ik deze week heb ervaren en bespreek ik dit bij mijn huidige therapeute. Ik spreek deze week dus vier behandelaren, om daarnaast nog 32 uur te werken is ongeveer niet haalbaar, maar ik houd dit dus bij op mijn verlofkaart, no worries.

In ieder geval zal waarschijnlijk volgende week een dagdeel plaatsvinden waarop ik verder kennismaak met alles in Lunteren, waarna de definitieve behandeling wordt vastgesteld en ik in een groep plaatsneem op dinsdag, gedurende de hele dag, totdat ik in kan stromen in een groep voor de (waarschijnlijk) 5-daagse behandeling. Prognose is dat ik vanaf half februari dus niet meer werk bij het WerkBedrijf op dinsdag (dan dus therapie heb 1 dag in de week), totdat ik instroom in een groep voor 5 dagen, waarvan de prognose is dat dit medio  maart-mei gebeurt, en dan dus helemaal verdwijn bij het WerkBedrijf. Veel meer uitsluitsel kan ik voorlopig nog even niet geven over mijn persoonlijke situatie.

In ieder geval zal ik dus ook het één en ander de komende weken overdragen rondom de Proeftuin, arbeidsmatige dagbesteding, documenten in Xential, bestuurscommissie, jongerenloket ondersteuning en enkele andere ad hoc zaken. Ik zal dit uiteraard zorgvuldig doen en afstemmen met mijn leidinggevenden.

In ieder geval zijn jullie zo ook weer wat meer op de hoogte. Wanneer ik echt definitief weg ben komt er misschien nog wel een officieel momentje, omdat ik toch even helemaal verdwijn voor 9 maanden en ik misschien sommigen van jullie helemaal niet meer zal zien. Ik wilde jullie in ieder geval even op de hoogte stellen van deze update, omdat het alweer een aantal maanden geleden is dat ik jullie iets over mijn persoonlijke struggles heb laten weten.

In ieder geval voelde ik mij vandaag zo, omdat ik ook zeker weet dat ik jullie onwijs ga missen, en het gewoon moeilijk vind om te accepteren dat ik voor bijna een jaar lang weg ben, en alle ontwikkelingen hier ga missen, als wel alle warme ontmoetingen met jullie als collega’s of de lekker cynische zwarte humor van collega’s hier onder elkaar.

In ieder geval ga ik nog mijn uiterste best doen om het beste te maken van de komende periode hier en alles zo goed mogelijk voor jullie af te sluiten. Ik kreeg vandaag namelijk ook het goede nieuws dat Xential weer gewoon beschikbaar is voor ons en dus kan ik weer veel documenten aanmaken en aanpassen! Ik hoop jullie zo voldoende op de hoogte te hebben gebracht. En mochten jullie mij willen blijven volgen kan dat uiteraard via mijn blog: http://www.dieleven.nl .

Ik hoop jullie in de komende weken in ieder geval nog te kunnen ondersteunen en/of van dienst te kunnen zijn.

Alvast bedankt voor jullie begrip en voor het lezen van deze mail.

Groet,

Thomas