2015, je was me een jaar,
Gelukkig is het straks klaar,
En blazen we het kaarsje uit,
En kijken we alleen nog maar vooruit
2015, je was me een jaar,
Gelukkig is het straks klaar,
En blazen we het kaarsje uit,
En kijken we alleen nog maar vooruit
Gisteren was een heuglijke dag (ahum), ik beschreef alleen maar lichtpuntjes en hoogtepunten! Iets wat veel mensen vinden dat ik met name moet doen. Het was echter één van mijn moeilijkste blogs om te schrijven, omdat ik absoluut niet in de stemming was om een dergelijk positieve blog te schrijven. En zo ging het geheel tegen mijn doelstelling in om het eerlijke verhaal te vertellen op mijn blog. Toch was het ook wel goed om te zien wat ik dit jaar nog wel allemaal heb ondernomen en wat voor leuke momenten ik nog had. Helaas was het echter maar sporadisch dat ik er van kon genieten en was er ook bij het typen van al die leuke dingen vaak gedachtes aan hoe verschrikkelijk ik dingen ook had bevonden. Lees vandaag, mocht je dit willen, daarom mijn top 5 aan dieptepunten..
Hoewel het heel verleidelijk zou zijn om deze blog helemaal leeg te laten, omdat dat absoluut zo voelt op dit moment, ga ik toch maar proberen om jullie mijn positieve lichtpuntjes te presenteren van het afgelopen jaar. Zoals ik gisteren al zei ben ik dol op lijstjes, dus moet ik over de afgelopen 12 maanden ook wel een aantal positieve dingen kunnen benoemen. Nou, daar gaan we dan..
Ik ben dol op lijstjes. Ik maak ze constant in mijn hoofd en het past eindeloos bij deze tijd van het jaar. Wat waren de beste hitjes van dit jaar? Wat waren de mooiste sportprestaties? Wat gebeurde er allemaal in het nieuws? Wat was er qua persoonlijke ontwikkeling? Wat leer ik hier allemaal uit? Welke doelen mag ik stellen voor 2016? Wat zijn mijn plannen verder? Er is genoeg om op te noemen en ik neem jullie deze week mee in mijn kijk op afgelopen jaar en mijn blik op komend jaar met vandaag deel 1, over hoe de afgelopen dagen eigenlijk exemplarisch waren voor het gehele jaar.
Read More Themaweek: 2015/2016 – Vriendschap in een exemplarische tijd
Ik heb mijn beide ouders nog, ze zijn ook nog bij elkaar. Ze houden veel van me. Ik heb een lieve zus, die een vriend heeft en die uitgebreid hebben gekookt voor mijn ouders en mij. We vierden het in het huis van mijn zus en mijn zwager. We deden cadeautjes en daarbij vielen mijn cadeautjes erg in de smaak, ook al zat er een dubbele bij met een ander, maar daar kon ik niets aan doen. Het was allemaal ruilbaar. Wat ik kreeg was ook naar tevredenheid; wedstrijd van Feyenoord, nieuwe pannen, ander keukengerei, nieuw tostiapparaat, ladenkastje, lief kaartje met een keuze, wielershirtje, rituals, kortom ik ben erg verwend.
Ik had nog tonnen inspiratie om over te bloggen, maar het ging verrassend goed met mij de afgelopen dagen. Dat betekende hard werken, gewoon hardlopen, borrelen, of juist op een moment voor mezelf kiezen en afzeggen zonder een al te groot schuldgevoel. Al die dingen die ik meemaakte of kwijt wilde, ik kwam er gewoon even niet aan toe. Ik was te druk op werk, ik was te druk met het beantwoorden van mail en met adreswijzigingen doorgeven, ook al ben ik al 6 weken verhuisd. Maar alles lijkt eindelijk op de rit, toch nog maar even een blogje voordat de kerstavond invalt…
Ik gaf het van de week al aan, afgelopen donderdag was een bijzondere dag. Het was precies 2 jaar geleden dat ik mijn verdediging had van mijn scriptie en glansrijk afstudeerde. Ehm, Ooh nee, een stuk minder glansrijk…
Ik had dit jaar al het gesprek met mijn huisarts waarin ik moest vragen om antidepressiva. Ik had dit jaar al het gesprek met mijn therapeute met het antwoord op dagbehandeling. Daarna had ik het gesprek met nog over de keuze waar ik in dagbehandeling ga. Ik had dit jaar al het gesprek met mijn rij-instructrice, waarin ik een week voordat ik op examen opbiechtte over mijn depressie en dat ik met antidepressiva was begonnen, om vervolgens datzelfde moeilijke gesprek te voeren met het cbr. Ik had dit jaar het moeilijke gesprek met mijn ouders, over al mijn gedachtes en gevoelens, de wrok en rancune, maar ook de liefde en respect jegens hen, maar dat ik alles nog heel moeilijk vond en ik had het gesprek met mijn werkgever…
Alweer een week voorbij. Eventjes was mijn depressie even weg en had ik minder last van mijn persoonlijkheidsstoornis. Eventjes was ik stabiel. Maar “gelukkig” ging ik toen gay stappen, iets waarvan ik meestal wel gedesillusioneerd thuis kom. En nu misschien wel meer dan ooit. En dus was ik vandaag weer lekker aan het tweeten met capslook aan, haatte ik iedereen, ergerde ik mij aan alles en iedereen en voelde ik mij lekker onbegrepen eenzaam. Maar gelukkig was er meer dan vandaag deze week, ik hoorde namelijk onder andere..
Het was vorige week 4 december precies een jaar geleden dat ik mijn eerste intake had met mijn huidige therapeute. Ik was doorverwezen vanuit de huisarts naar de praktijkondersteuner en die verwees mij weer verder naar de GGZ voor schematherapie. Na een zoektocht naar de juiste plaats kwam ik uit bij de therapeute die ik nu heb. Nu een jaar later staat er weer een nieuwe behandeling op punt van beginnen, maar wat heeft het afgelopen jaar eigenlijk al opgeleverd?
Read More 1 jaar therapie van mijn huidige therapeute: wat heeft het mij opgeleverd.