Het is alweer 2,5 week geleden dat ik een soort studiootje langs zag komen op facebook. Ik heb lang geroepen dat ik iets voor mezelf wilde. Niet dat ik mijn huisgenootjes zo zat ben, maar ergens mijn huidige huisje wel…

Ik heb meermaals op mijn blog al eens geklaagd over de muizen, over lekkages, over voor een kraan een trap op/af moeten, over mijn slechte tv-aansluiting, over onhandig zoldertje waarbij ik heel makkelijk mijn hoofd kan stoten, over de keuken twee trappen op/af, over de krapte als je een feestje geeft, over mijn éénspersoonsbed nog steeds, over het wasrek wat net niet past, over de kriem met fietsen beneden, over de badkamer en wasmachine en keuken die bezet is op verkeerde momenten, over de niet zo fijne huisbaas, over niet makkelijk eten aan een tafel, over geen gemeenschappelijke huiskamer, over mijn racefiets in een verdomme hoekje, over naaktslakken, over de ramen die condens bevatten, over de vocht die weer komt door muren in kleine kamertje, over de muren in de hallen, over de te weinige opbergruimte, over de te kleine kledingkast, over het lawaai uit de stad (vooral tijdens vierdaagse en intro), over de vieze keukenvloer etc., over geen parkeerruimte voor bezoek, over kleine koelkast en vriezer of rekening moeten houden met mijn huisgenootjes

Nee, mijzelf zou ik niet meer hoeven te overtuigen om te verhuizen. Een studiootje van 45 m2 die langs kwam, met een dakterras van 10 m2, precies tussen werk en thuis in voor ongeveer 510 euro. Een grote slaapkamer met een tweepersoonsbed erin en nog veel ruimte daarnaast, een eigen keuken, een eigen douche (die eindigt in de hal voor het raam, maar wel de hal alleen voor mezelf), met eigen wc en met eigen wasmachine, koelkast en ingelegde vloer, die ik allemaal over kon nemen. Recht tegenover een supermarkt, en dat allemaal voor maar 510 euro inclusief. Nee dit was een gelegenheid dat ik niet kon laten liggen, dus ik besloot te reageren.

En zo ging ik enkele dagen later kijken, haakte er een paar andere mensen af en heb ik vandaag eindelijk een afspraak gemaakt met mijn mogelijk nieuwe huisbaas (aanstaande vrijdag). De ingang zit via de bloemenwinkel (geen eigen voordeur), waardoor ik nog wel een betrouwbare indruk moet maken bij mijn nieuwe huisbaas. Ik hoorde van een collega dat die soms wat nors was, maar over de telefoon klonk die nog best aardig. Het huisje heeft nog wel wat andere maren, maar op zich heeft het mijn interesse na de bezichtiging zeker behouden. De moeite die dit telefoontje heeft gekost en de smalle, moeilijke doorgang bij de trap gaan wel problemen geven bij de mogelijke verhuizing.

Na de bezichtiging 1,5 week terug had ik een etentje voor de verjaardag van mijn vader. Mijn ouders kwamen gelijk met allemaal vragen over maten, over regels, over dat ik bepaalde dingen van de huisbaas moest eisen en stelde nog wat andere dingen voor. Het overviel me ontzettend en nog meer paniek ontstond in mijn hoofd. Ik wist even niet wat ik moest, hoe ging ik deze verhuizing ooit regelen in deze moeilijke periode? Verven, klussen, het is niet echt aan mij besteed en zal het naast werk en therapie ontzettend zwaar en druk krijgen. Bovendien is het zoveel geregel nog, zowel qua schoonmaken, inpakken, opruimen, klussen, verven, Ikeaen, opnieuw Ikeaen voor de gemiste onderdelen, dan maar naar de Gamma voor de rest, het regelen van nieuwe huisgenoot / opzeggen huur etc, alle contracten opnieuw over laten zetten terwijl die net op mijn naam gezet zijn en wat misschien nog boetes geeft, regelen van mensen en chauffeur voor verhuizing, frustraties. Damn, wat komt er veel bij kijken.

Mijn contract van mijn werk zal aflopen einde van het jaar. Niet alleen een dilemma nu ik ook naar de arbo-arts moet en dat ik misschien dagbehandeling inga, en wat wellicht de kansen op verlenging verkleind, maar ook een probleem met de verhuizing, nu mijn nieuwe kamer toch wel ruim 200 euro duurder wordt. Tevens ook iets wat er allemaal nog bij komt kijken. Met therapie, nieuwe werk, gedoe rond verhuizing, mogelijk verhoging frequentie therapie/dagbehandeling, vrijwilligerswerk, tafeltennis competitie, hardlopen, veel dingen die geregeld moeten worden daarnaast is het gewoon allemaal even te vol in mijn hoofd en weet ik niet hoe ik allemaal ga bewerkstelligen. Ik hoop dat ik kan gaan genieten van mijn kamer in het nieuwe jaar, als die hopelijk helemaal compleet is. Maar helaas lukt me dat nu nog niet, daarvoor moet ik zelf echt nog van verre huize komen, hopen dat dit me allemaal lukt. Eerst maar eens mijn nieuwe huisbaas vrijdag overtuigen..