Het was 5 mei sinds ik voor het laatst had gedronken. De ellende met mijn ribben had zich toen afgespeeld en vlak daarna ben ik gestart met mijn antidepressiva. Er stond natuurlijk niet voor niets dat ik moest oppassen in combinatie met alcohol in de bijsluiter en op het stickertje op het doosje, dus dat moest ik vooral niet doen. Veel stapavonden volgde met confrontaties met shotjes, biertjes die al in mijn handen werden gedrukt en evenementen met gratis bier en betaald fris. Toch bleef ik bij mijn principe en dronk ik niet.

Toen ik begon met mijn eerste antidepressiva in mei had ik wel in mijn hoofd om bij de vierdaagsefeesten (deze week) weer te kunnen gaan drinken. Echter was ik nu nog maar net overgestapt en was de dosering net verdubbeld. Ik zette het principe door. Bovendien was het me al meer dan twee maanden gelukt om niet te drinken, dus moest me deze week ook nog wel lukken.

Afgelopen weekend kwam ik mijn deur niet uit, maar afgelopen dinsdag ging ik toch voor het eerst de stad weer in. Dronken vrienden, biertjes werden alweer gehaald en in mijn handen gedrukt, maar ik gaf ze gewoon rustig door. Ik had wat kleine ergenissen, maar eigenlijk ging deze stapavond zonder alcohol best goed. Het was best gezellig en het heeft eigenlijk ook wel een groot voordeel: geen kater en brakheid! Al was dat laatste nog steeds wel aanwezig door moeheid.

Toen werd het roze woensdag en moest ik daar als homoseksueel wel heen. Bij deze meest homovriendelijke dag in mijn stad, kan ik als voorvechter van meer lhbt (lesbisch-homo-biseksueel-transgender) rechten niet binnen blijven. En zo begaf ik me een nieuwe nacht en dag in de stad. Aan het begin met familie die ik tegenkwam, omdat mijn tante ook meeloopt en later vooral met mijn gay vrienden. Veel mensen in roze, maar uiteraard zingt de moeder met zoontje van 8 jaar oud als goede voorbeeld nog luidkeels “alle Duitsers zijn homo” mee. Om vervolgens te vertellen hoe leuk travestieten wel niet zijn, en dat ze echt niet begrijpt dat er nog zo moeilijk wordt gedaan over homoseksualiteit in de maatschappij. Maar natuurlijk mag haar zoontje niet in een jurkje aan als die dat wil, of maar met de poppen spelen. We zijn een tolerant landje, maar er is nog zoveel te winnen en voor te strijden spookt er door mijn hoofd. Maar dat is natuurlijk een andere discussie, en uiteindelijk houdt de moeder zich hier aan principes die door haar op een bepaalde manier ook maar zijn gecreëerd.

Mijn avond verliep verder en natuurlijk hoorde ik nogmaals “alle Duitsers zijn homo” langskomen. Daarnaast een dronken vriend die ik al een poos niet meer had gezien en die me maar een laffe tak vond omdat ik niet meer dronk. Of een vreemd meisje die een gesprek aanging en het maar stom vond dat ik niet uit was geweest afgelopen weekend. “OMDAT IK DEPRESSIEF IN BED LAG” spookte het door mijn hoofd, maar ik loog dat ik andere dingen te doen had. Hier gooide ik al het eerste principe overboord, omdat ik liegen echt haat en ik van mezelf echt vind dat ik altijd eerlijk moet zijn. Een schuldgevoel vestigde zich in me hoofd en ik werd vatbaar voor andere ergenissen. De drukte, vrienden half kwijt raken en alles bij elkaar. Er werd weer een biertje in mijn handen gedrukt door een paar mensen die ik maar half kende en niet echt wisten dat ik niet dronk. Ik dacht even ach wat maakt het ook uit en voordat ik het wist had ik alweer vier bier op. Net als op veel andere avonden zag ik de mensen met wie ik was wel aan het zoenen zijn of met een jongen bezig en stond ik alleen. Als kind in een snoepwinkel besloot ik toen op dat negatieve moment een baco te bestellen, dat bood altijd wel troost. Het principe van niet meer drinken had ik dus overboord gegooid. Ik merk vandaag weer een kater en eigenlijk baal ik van mezelf. Daarnaast heb ik weer een ultiem depressieve dag, ik denk dus dat drinken niet echt verstandig is. Toch had ik helaas dit principe overboord gegooid.

Mijn telefoon deed raar door de hitte in de kroeg en toen die het weer deed, bleek de vriend, waarmee ik nog mensen uit zou zwaaien, alweer thuis te zijn. Ik had echter mensen beloofd dat ik zou komen zwaaien en zo stond ik in mijn eentje nog 1,5 uur mensen uit te zwaaien bj de start van de vierdaagse. Gelukkig zag ik wel de tante en de mensen die ik wilde zien. Ik had gelukkig dit principe dus toch behouden met het nakomen van beloftes. Hoewel de negativiteit overheerste over het overboord gooien van het principe van niet drinken, had ik gelukkig nog wel het principe van beloftes nakomen. En zo zie je dat we allemaal voortdurend spelen met onze principes. Hopelijk kan ik het principe jezelf niet te veel kwalijk nemen nog eens aanleren..