Iemand met een depressie wordt vaak aangeraden om niet naar een feestje te gaan, omdat daar dan altijd een soort van verplichte gezelligheid heerst waar de persoon dan niet echt van kan genieten. Idem kan eigenlijk gezegd worden voor op vakantie gaan. Omdat ik zelf voor mijn gevoel nog steeds tussen de pijn en lijden in zit van een dysthyme stoornis en een depressie, besloot ik toch beide uitdagingen aan te gaan deze week, misschien zou het me wel goed doen.
Na een vrij relaxte week in het Zweedse landschap, waarin ik toch wat nieuwe mensen ontmoette (wat ik vrij lastig vond), gingen we dit weekend naar Goteborg. Hier verbleven we bij de vriend van mijn beste vriend en ontmoette ik ook daar de vrienden van. Op vrijdag was het plan om uit te gaan. Ik zelf had al niet de beste dag door bepaalde gedachten en kon mezelf er moeilijk toe zetten. Toch besloot ik mee te gaan. Na bijna betrapt te zijn op zwart rijden in de tram kwamen we bij onze indrinkkroeg. Langzaam sloten steeds meer mensen aan en moest ik me hierin mengen. Naast de confrontatie met het feit dat ik geen alcohol drink zat ik nu ook aan tafel met 5 verschillende nationaliteiten. Hiervan zouden veel mensen vast zeggen; vet, zoveel Internationale ervaringen delen. Ik zelf werd ergens een beetje ongemakkelijk van. Bovendien werd ik gecorrigeerd op mijn Engelse pittfalls.
Naarmate de avond vorderde werden de mensen joliger en werd er een plan gemaakt om ergens te gaan dansen. Omdat we als homo’s in de meerderheid waren gingen we naar een Gay tent. Op zich vind ik zelf het ook wel leuk om te zien hoe dit in een andere stad is dus liep ik hier met enige zin heen. Mijn gezelschap werd alleen meer dronken, de hetero’s zonderde zich af en mijn pas werd ook nog aan de ingang geweigerd (iedereen betaalt alles met pin ongeveer, geen pincode nodig ook, maar slechts alleen een handtekening). Binnen zag ik dezelfde type jongens, was de muziek matig en kon ik mijn draai niet echt vinden. Ik deed nog wel wat dansjes, maar er was meer irritatie dan blijheid. In plaats van spa rood kreeg ik water en een rondje 2 bier, 2 cola kostte alweer 20 euro.
Rond half vier kon ik eindelijk weer onder mijn fameuze dekentje kruipen. Helaas wel op een slaapbank, met in mijn personal space nog een Oekraïner. Deze jongen was ook mee als gezelschap heel het weekend. Het was een vriend uit het lokale asielzoekerscentrum in het stadje waar die vriend die ik opzocht werkt.
Kortom het was weer een bewogen dag en ik was er op uit geweest, wat goed is voor een depressief/ dysthyme persoon. Echter, sluit ik me misschien wel aan bij het advies dat een feestje dan misschien niet de meest geschikte plek is. Want hoewel ik met de juiste mensen en muziek kan genieten, ligt het erg op de loer dat dat gevoel, net als een kaarsje in een storm, zomaar uitgaat.. laat staan dat het zonder de juiste omstandigheden, personen en muziek zelfs helemaal niet gaat branden…
