Mijn slaapritme was de laatste tijd toch al niet echt ideaal. Helaas zijn hier meerdere oorzaken voor aan te wijzen. Soms hoor ik gepiep, en stapjes over de vloer, of het heus aanvreten van iets op de koelkast / van het gif (hebbes!) door de muizenplaag in ons oude studentenhuis. Het is al wel eens aangekaart bij onze huisbaas, maar helaas lijkt er weinig aan te gebeuren.

Zijn het niet de muizen die mij wakker houden dan is het wel mijn darmstelsel. Al sinds mijn puberteit heb ik geregeld darmkrampen, moeilijke stoelgang en allerlei aanverwante klachten. Op mijn 19e ging ik hiervoor ook naar het ziekenhuis om dit te laten onderzoeken, maar helaas is hier nooit iets uitgekomen. Na alle darmaandoeningen afgestreept te kunnen hebben is er daarom maar de sticker prikkelbare darmsyndroom / spastische darm opgeplakt. Ongeveer de meest frustrerende diagnose, omdat je er helemaal niets tegen kan, maar het altijd op de meest vervelende momenten opspeelt.

Mochten mijn darmen en de muizen zich echter rustig houden kan het zijn dat mijn hersenen in de nacht mij graag wakker houden. Waarom heb je nog nooit een relatie gehad? Waarom deed je zolang over je studie? Nu faal je alweer zo bij je rijlessen. Waarom zoek je niet een meer ambitieuze baan? Waarom loopt die relatie met je ouders zo moeilijk? en nog 100 andere vragen die regelmatig de strijd aangaan met mijn nachtrust.

Al deze factoren gingen ook deze week weer in gevecht met mijn nachtrust. Heel veel moeite hoefden ze echter niet te doen om me wakker te houden, ik lag namelijk al heel de week wakker van mijn gekneusde ribben (zie vorige blog). MIJN GOD, wat een pijn kunnen gekneusde ribben met zich mee brengen. Ik schijn nogal te kunnen draaien en snurken gedurende de nacht en laat dat nou de meest vervelende dingen zijn voor je ribben. Ik kon zo alle muizenstapjes live meemaken, alle redenen om te piekeren nog eens goed aangrijpen of elke pijnscheut in mijn darmstelsel extra voelen. Als bonus kreeg ik er nog hoestbuien bovenop, zodat ik voor het eerst van mijn leven blij was als het weer ochtend werd. Dan kon de stijfheid van mijn ribben namelijk langzaam eruit en had ik wat afleiding met dingen doen. Dus was de ochtend, opstaan (kon ook wel erg pijn doen) en het leven opeens zo erg nog niet, nooit gedacht dat ik dat zou denken. Maar dat is dan ook echt het enige voordeel van gekneusde ribben.